بـه یـک دلـیل ِ خـوب بـرای ِ زنـدگـی کـردن در سال جدید نیـازمـندم

به حیف نون می گن دوست داشتی جای خدا بودی؟ می گه: نه. می گن: چرا؟ می گه: چون جای پیشرفت نداره!

دو قدم پیش تر از تردید است

سایه های تردید پی تاراج دلم آمده اند همه جا تاریك است

سایه ها دور شوید نور را گم كردم

من از این چشمه نور جرعه ای می خواهم

تا به احساس خدایی برسم ...

تا خدا راهی نیست ...

یه روز یه امریکایی یه ژاپنی یه ایرانی در مسابقات تربیت سگ شرکت میکنن به اینا میگن هر چی بلدین به سگهاتون یاد بدین ما یه سال دیگه میایم تا هر کی سگ رو خوب تربیت کنه جایزه مال اونه.
خلاصه یه سال میگذره مسولین برمیگردن.
اول میرن سر سگ امریکایی میبینن سگه داره چت میکنه تعجب میکنن میرن پیش ژاپنی میبینن سگش داره غذا میپزه بازم تعجب میکنن در نهایت میرن میبینن سگ ایرانیه افتاده زمین حتی نای بلند شدن نداره از ایرانیه میپرسن اقا این چه وضعشه؟ایرانیه با اعتماد به نفس میگه یه لحظه صبر کنین.......بعد یه تیکه نون خشک از جیبش در میاره تو همون لحظه سگه بلند میشه میگه اصغر تو رو خدا از اون یه تیکه بده بخورم.

دل است دیگر..................


یا شور می زند

یا تنگ می شود

یا می شکند

آخر هم مهر سنگ بودن می خورد روی پیشانیش

حتما برات پیش اومده وقتی داری به آسمون نگاه می کنی

یکی ازت بپرسه:دوست داری کدوم ستاره مال تو باشه؟

یا ازت بپرسه :داری بکدوم ستاره نگاه می کنی؟

اکثر ادما می گن:دارم به پر نور ترین ستاره نگاه می کنم

ولی یادت باشه اونی که از همه پرنورتره،علاوه بر تو،

چشم خیلیای دیگه دنبالشه. به ستاره ای خیره شو

که حتی اگه کم نوره، ولی مطمئنی جز توهیچکس دیگه بهش چشم ندوخته

بیماری یخچال گرایی:
.
.
.
.
... ... .
نوعی بیماری روانیست که فرد را تحریک به باز کردن درب یخچال می‌کند، در حالی‌ که نه تشنه است، نه گرسنه است و نه اصلا میداند که چه می‌خواهد از علائم این بیماری این است که فرد از اتاقش خارج میشود سرگردان راه آشپزخانه را در پیش می‌گیرد درب یخچال را باز می‌کند، چیزی بر نمیدارد درب را می‌بندد.
این بیماری به وفور در میان متولدین دهه‌های ۶۰ و ۷۰ به چشم می‌خورد

با کلی ذوق و شوق رفتیم شیرینی تر خ[!]م و رفتیم خونه دختر داییم… اما نامردا شیرینی خشکای یه هفته پیشو برامون با چایی آوردن… آی حرص خوردیم.. آی حرص خوردیم… فک و فامیله داریم؟

قلب مرا میان غمت جا گذاشتی

تا در حریم غربت من پا گذاشتی

رفتی و در سکوت تماشا نموده ام

تنهایی ‌‌ِ مرا تو چه تنها گذاشتی



رفتی و سهم عشق برای دل تو بود

سهمی برای این دلم آیا گذاشتی ؟



یک بغض کال، یک سبد از درد بی کسی

سهم من غریب که اینجا گذاشتی



گفتی بهار می رسد اما دروغ بود

در قلب من غمی چو اهورا گذاشتی



مجنون دیگری شدی و دشت پیش روت

من را میان غصه چو لیلا گذاشتی



گفتی که از بهشت نصیبی نبرده ای

آن را تمام گردن حوا گذاشتی

یک قطره اشک سهم من از روزگار شد

در لحظه ای که پای به دنیا گذاشتی

آنقدر پیش این و آن از خوبی هایت تعریف کرده بودم

که وقتی سراغت را می گیرند

شرم دارم بگویم (( تـــــــــــنـــهایم گــــداشــــت ))