کــــوتـاه کـه بيــاي از روت ميپـــــــرن...­. 

خدایـــــــــــــــــــــــــــــا ...

چه ساختــــــــه ایــــــــــــــــــــــــــــ ...

دل آدم هایت یکــــــــــــــــی ازیکــــــــــــــــی سنگــــــــــــی تر ...

دروغ هایشان یکــــــــــــــــــــی از یکـــــــــــــــی زیباتر ...

نگاه هایشان یکــــی از یکـــــــــــی معنی دار تر و سنگین تر ...

روحشان یکـــــــی از یکـــــــــــــی هـفـــتـــــــــــ رنـــگـــــــــــ تر ...

و

هر یک برای خود ،

یکــــــــــــــی از یکـــــــــــــــی خــــــــــــــدا تـــــــــر !...

تمــــام آنچــــه کـــه از زنــــدگی مــــی خـــواهـــم یکــــ غـــروب پـــاییـــزی ســــت . . .

بــــا پنجـــره ای رو بــــه درختهـــا و کلاغهــــا و هــــوای ملــــس و مـــرمـــوز آبان

بــــا یکــــ فنجـــان چــــای تـــازه دم

بــــا موسیقــــی دلـــــخواه و

خیالــــی کـــه از بـــابت تــــو سخــــت سخــــت آســــوده اســــت...

هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی
یـــک نقطـــــه
یـــک لبخنـــــد
یـــک نگــــــــاه
یـک عطر آشنـا
یــک صــــــــدا
یــک یـــــــــــاد
از درون داغونـــت می کــــند
هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی…!

یکــــــــــی از فانتزیـــــام اینهــ کهــ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
برگــــــــــرده "هــَمیــن"

حـــوّا هــم کـه بُـغض کــند...

حتّــی خــدا هــم اگــر سـیـب بیـــاورد ...

چـــیزی بـه جـــز آغــوش ِ آدَم آرامـش نمــی کــــنَـد

دلــــم بالــکنـــــــے مـــــــے خواهـَــد رو به شَهـــر...

و کَمـــــــے بـاد خنکــــ و تاریکـــــــــــے ...

یکــــ فنجان بــزرگ قـَهوه ...

یک جــُـرعه تــو ...

یکــــ جـُرعـــه من ...

و سـکوتـــــــــے که در آن دو نگـــاه گـــره خـــورده باشَـــد ...

بـــــــے کلام...

میـــــدانــــــــــے...!؟

دلـــَـم یک "من" مـــــــے خواهــد بــَـراے تــو...

و یک "تــو" تـــا ابــَــد بــراے مــَـن ..

بزرگتــــریــــن روانشنــــاســــان دنیاینــــد دو چشمــــــــت!


اینقــــدر کــــه امیــــدوارم مــــی کننــــــــد بــه زنــــدگــــــی …