گـفــت: دُعا کـنـی ، می آیـــد ...!
گــفــتـم: آنــکــه بــا دعـایی بـیـاید بــه نـفـریـنـی مـی رود!

خـواسـتــی بــیــایــی بــا دُعــا نـیــا بــا دل بـیــا ....!

لامصب ایـنـقـده فــشـار آب کـمـه کــه اگـه رفـتـی حــمـوم بــایـد لــولــه

رو میـک بــزنــی تــف کـنـی بــه خــودت (" title="(" />

حــال ِ مــن خــوب است امــا عــالی می شــوم وقــتی کــه تــــو ...

با نگــرانی در آغوشــم می گــیری و می گویــی :

نــه عــزیزم ، تو خــوب نیســتی ...

هیــچ حســی تــوی دنیــا


قشنگتـــر از ایـن نیســت کــه بــدونــی


بــه کســی تعلــق داری و بــرای کســی عــزیــزی


ایــن کــه آدم یــدونـه یـه نفــر بهــش فکــر میکنــه یـه نفــر دوسـش داره


انگــار وجـــود آدمــو بــرای خــودش هــم دوســت داشتنــی میکنــه

                                                                                   

شکـــ نکـــــن !

آیــنده ای خوـاهــم ساخت کــه

گذشتـــه ام جلویش زانــو بـــزند !

قـــرار نیست مـــن هـــم دلِ کَسِ دیگـــری را بسوزانـَــم !

برعکـــس کســے را کــه وارد زندگـــیم میشود

آنقـــــدر خــــوشـــبــخت میکنــم کـــه

بـــه هر روزی کـــه جای " او " نیستـی

بـــه خودت لعنت بفرستـی! لعنتی  !!!

بــه سفــر مــی‌روم، امــا

بــا بــال‌هــای زخــمی پــرنــده‌ای

کــه نــه بــه مقصــد مــی‌رســانــدم؛

نــه دوبــاره، بــه خــانــه . . .

اگــه وقـتــی مـی‌خـنــده خـوشـگــل تــر مـی‌شــه

اگـه صــداش بـی نـظـیــره ... ﺍﮔــﻪ ﺑـﻬـﺘــﻮﻥ ﺁﺭﺍﻣــﺶ ﻣـﯿــﺪﻩ

اگــه مـی تـونــه غـافـلـگـیــرتــون کـنــه

اگــه دوسـت داریــن سـر بـه سـرش بـذاریـد کـه بـهـتـون بـگــه دیــوونــه

اگــه بـهـش مـی گـیــد رفـتــم،کــه نــرو گـفـتـنــش رو بـشـنـویــد

اگــه مـهـربـونــه ... اگــه مـاهــه ... اگــه خـوبــه

اگــه واقـــعــا دوسـتــش داریــــد

بـهـش بـگـیــد خــب...!

بـهــش بـگـیــد...!

تــا دیــــــــــــــــــــر نـشـــده...!