عـــاشــق کــہ مــی شـوی . . .
لـالـایــی خــوانـدن هــم یـــاد بـــگیـــر (!)
شــب هــای بــاقیـمـــانــده ی عــمـرت
بـــه ایـــن ســادگـــی هــا
صبـــــح نخـــواهـــنـــد شـــد .

مـــن دخـــتـــری از تـــبار پـــاییـــزم بـــا احـــساســـاتی پاییـــزی

دخـــتری کـــه چشـــمـــانـــش زیـــاد ابـــری و بـــارانـــی میـــشود

دختــری کــه مثـله پـایــیز جــانـش را میـــدهـــد بـــرای کــسی کـه بـهــارش باشــد

هرچـــند مـــاننـــد بـــهـــار پـــاییـــز را زود از یـــاد ببـــرد!

و دل این دختـــر ماننـــد بـــرگ هـــای پایـــیزی نـــازک اســـت و زود میشـــکند

آری! مـــن دخـــتر پـــاییـــزم!

حـقـیـقـت دارد !

کافـی سـت چــمـدان هــایــت را ببــندی

تــا حــاضـر شــونــد ، هـمه

بـــرای ِ از یـــاد بــُـردنــت !

پـســـر: اعتـمـادتو به مـن ثابت کن !
همان لحظه دخــتــر خـود را عریــان و لخـت مــادر زاد کرد ...

دخـــتـر: حال تـــو اعتـمـادتو به مـن ثـابت کن !
پــسـر: تــمـــام لباس هایش را تنـش کرد ...

یـــادمـان باشد وقتـی میگوییم تا آخــرش هستیم ...
آخــرش بستن کمربـنـدمان نـبـاشـد !!

#زخــــــم میـــزنـــــی و میـــــــروی... چــــــه #بــاک... همینـــــمـ میشـــود یـادگـــاری... کــــه یـــادتــو را همیشـــــه بــرایـــــمـ #تـــازه کنــد....

#هیــــــس ...! گـــــوشـــم کـــــر شــــد آخــــر #نــــامــــردے را مگـــــر فــــریـــاد میشکـــــند !؟ خـــب آهستــــہ بـــــرو دیگـــــر #فـــریـــاد نــــزن ...

یـــاد بگیـــــریــــم
.
هیچـــــــوقت
.
نفـــــر سوم یه خلوت دونفره نباشیم...

روزی خواهد آمد
که من و تو ، یک جایی خیلی دور از هم ...
شب و روز در آغوش یک غریبه
بیقــــرار هم باشیم ...
و بعد از هر بار هم آغوشی
بـــه یـــاد آغـــوش هـــم ، بی صدا گریه کـــنـــیـــم ...