راستی یادم رفت من روزه نمیگیرم ولی سحری و افطار میخورم :
بر برگ دلم
چون نیلوفری با وقار
در روشنائی نقره ای
در لطافت ایستاده ای
رایحه ات
شب را پر می کند
و نفس های نابت
هوایم را مطهر می کند
روزها خورشید
و شب ها ستارگان
نگهبان تواند
بانوی مزرعۀ جانم !
در قلب من بمان
تا در چشم دنیا گل کنم
چه جهره ی زیبایی
1393/06/2 - 09:24ممنونم
1393/06/2 - 14:38