دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را
.
به میهمانی گلهای باغ می آورد
و گیسوان بلندش را به بادها می داد
و دستهای سپیدش را به آب می بخشید
دلم برای کسی تنگ است
که چشمهای قشنگش را
به عمق آبی دریای واژگون می دوخت
و شعرهای خوشی چون پرنده ها می خواند..
6 امتیاز + /
0 امتیاز - 1391/01/17 - 00:42
