من به یک احساس خالی دل خوشم
من به گل های خیالی دل خوشم
در کنار سفره اسطوره ها
من به یک ظرف سفالی دل خوشم
مثل اندوه کویر و بغض خاک
با خیال آبسالی دل خوشم
سر نهم بر بالش اندوه خویش
با همین افسرده حالی دل خوشم
در هجوم رنگ در فصل صدا
با بهار نقش قالی دل خوشم
آسمانم: حجم سرد یک قفس
با غم آسوده بالی دل خوشم
گرچه اهل این خیابان نیستم
با هوای این حوالی دل خوشم
(نجیب زاده)
3 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/05/22 - 15:11
