چرا آزرده حالی ای پسر جان
مدام اندر خیالی ای پسر جان
بیا خوش باش و صد شکر خدا کن
که آخر کامیابی ای پسر جان
پدر گلشن چو زندانه به چشمم
گلستان آذرستانه به چشمم
بدون کام دل آن زندگانی
همه خواب پریشانه به چشمم
بوره سوته دلان گرد هم آییم
سخن با هم کنیم غم وا نماییم
ترازو آوریم غم ها بسنجیم
هر آن سوته تریم سنگین تر آییم
غم درد دل من بی حسابه
خدا داند که مرغ دل کبابه
حببا چون فدا گشتی در آن روز
نداری غم ترازومان کتابه
1 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/06/18 - 09:30 در
یکی بود ... یکی نبود 
