آنــــکه آرام دل و راحـت جـان بــود کـجـاست ؟
و آنــــکه درجان و تنم تاب و تب افزود کـجـاست ؟
دلـبـری کـــــــرد و زپیشم سفری کـــــرد بـرفـت
او که کــــــرده بــه لـبم خـنده ی محدود کـجـاست ؟
ما ز بـیـگـانـــــــــه هـمی خشت و جــــدا بـنهادیـم
یــار دیـــریـنـه ی ما ایــــن ره و پـیـمود کـجـاست ؟
هست او دردل مـن تـــا کــــــه شوم زنـــده بـگــور
چـرخ ایـن عشق وچنین سرزده چـرخوند کـجـاست
بـــی وفــــایـــــــی نـبـود در دل آن لـعـبـت پــــاک
کـــــــــــرده راه دلـشو پــیـلـه ی مسدود کـجـــاست ؟
(2 ) |