تــا تــــــرا دارم ، دلـــــم مـثـل گلستان گشته است
تــــو رقـیـبـم را نِـگـر ، گـــویـا پشیمان گشته است
جـون گِــــره وا کــــرده ای ، از بَـنـد زُلفت ، بـی خبر
آن طلا مویت بــــــه زیبایــــی پَــریشان گشته است
نـاز چشمانـت خـُمارم کــــــرده بـــــــــی باده بَسی
می نـخـورده حــال من ، یـکـبـاره میـزان گشته است
چــون رَسَم بــــر کـــوی تـــــو ، یکسر بِـگیرم دامنت
تا شَبی بینی که عاشق ، بر تـو مهمان گشته است
تـــو زُلیخایــــــــی عزیــــــزم ، من عزیـزِ مصری یَم
بازگشته یُوسف اَت ، ساکن بــه کنعان گشته است
هــــر چـــه طنّازی کنی ، مهرت فزون تـــر می شود
پیش تـــو این تــن چُنین ، طفلِ دبستان گشته است
3 امتیاز + /
0 امتیاز - 1393/04/21 - 00:16 در
رنگ عشق 
