تقدیم به همه پیایل نیک روزگار
پیا او پیاهه که چی مه دیاره // صفای دلس آسمون بهاره
زنه برج غیرت ز تیگ بلندس // زلال کلامس منی چشمه ساره
نشون پیایل به شال و کله نید // بزرگی و مردی ز دیر آشکاره
کسی که نسهده دلس وا توه درد // خور از غم و درد مردم چه داره
تو اشنیدیه مرد بی درد هرگز ! // دل بی غم و درد برد مزاره
کر لیش وار بهوسه بلا کرد // کر خو ستینی ز ایل و توار
ز تیر زمونه نداره امون کس // ایر رستمه یا یل اسفند یاره
به شو دل نبندم که شو دل سیاهه // دلم عاشق افتو آشکاره
خو شه غیرت و عشق و شورجوونی // جوونی گل سهر باغ بهار
بگ خواجه سی او پیایل که رهدن // نم نیکوسون تا ابد مندگاره
3 امتیاز + /
0 امتیاز - 1393/06/15 - 11:59 در
ما ایرانی ها 
