برگرد از اول برو...!   چشمانم پراز اشک بود واضح ندیدمت..

آمدو آتش به جانم كرد و رفت
با محبت امتحانم كرد و رفت
آمد و رویی گشود و شد نهان
نام خود ، ورد زبانم كرد و رفت
آمد و او دود شد من شعله ای
در وجود خود نهانم كرد و رفت
آمد و آئینه گردانم بشد
طوطی بی همزبانم كرد و رفت
آمد و برقی شد و جانم بسوخت
آتشین تر این بیانم كرد و رفت
آمد و قفل از دهانم برگشود
چشمه آب روانم كرد و رفت
آمد و تیری زد و شد ناپدید
همچنان صیدی نشانم كرد و رفت
آمد و چون آفتی در من فتاد
سر به سوی آسمانم كرد و رفت..............

حرف هایی هست برای نگفتــــــــن...

و ارزش عمیق هرکســــــی

به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتـــــــــن دارد ....

و کتاب هایی نیز هست برای ننوشتــــــــــن

و من اکنون رسیده ام به آغاز چنین کتابـــــــــی...


و خود به کلبه ی بی در و پنجره ای بخــــــــزم

و کتابی را آغاز کنم که نباید نوشـــــــــت ...

می شود بیست سال قبل عاشقت باشم؟ آن گاه که خوانش نامه هایت ترس و لذت را به جان هم بیندازد آن روز که تلفن عمومی خصوصی ترین محفل عاشقانه هایمان باشد و یا زنگ آخر مدرسه شروع مشق چشم هایت .

اسم مرا هم ثبت کنید درگینس!..میتوانم در آغوش “او” جان بدهم آسان..

نمیدانم این روزها تو دیربه دیر یادم میكنی یامن زود به زود دلتنگت میشوم.

آدمی كـــه مـنتظـر اسـت هیـــچ نشــانــــی نــــدارد
هیـــچ نشـــــان خـــاصــی !
فقــطـ بـــا هـــر صــــدایــــی بــــرمیـــگــردد ...