مدت هاست دلم احساس سنگینی می کند...
مدت هاست یاد گرفته ام گریه نکنم...
مدت هاست دلم نتوانسته خودش رو سبک کنه...
مدت هاست دیگر در عمق قلبم کسی لانه ندارد...
مدت هاست تمام باورم این است که هرچه بود تمام شد، چه خوب چه بد... نسیمی بود که وزید و رفت...
مدت هاست دل تنگ بارانم...
مدت هاست عاشقی را از یاد برده ام...
مدت هاست یاد گرفته ام بگویم، بنویسم خوبم تا بقیه بشنوند و بخوانند و باور کنند که خوبم...
نمی دانم که مدت هاست چرا این گونه شده ام...

ﺩﺍﺷـﺖ ﺍﺯ ﺗـﻨـﻬــﺎﯾـﯽ ﻫــﺎﯾـﺶ ﻣـﯿـﮕـﻔـﺖ .. ﺍﻣــﺎ ﺻـﺪﺍﯼ ﺑــﻮﻕ ﭘـﺸـﺖ ﺧـﻄـﯿـﺶ ﺍﻣــﺎﻧـﺶ ﺭﺍ ﺑـﺮﯾـﺪﻩ ﺑـﻮﺩ

شـــک نـــــدارمــــ...؛ مــــــی ریـــــزد...!

مــــــی ریــــزد بر ســــرت ، آوار حــــــرمتــــــی کــــــه دیــــــروز

از مـــــــن شکــــستــــــــی....

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد !!! (نظری)

دست به صورتم نزن…
میترسم بیفتد نقاب خندانی
که بر چهره دارم…
و بعد سیل اشکهایم تو را با خود ببرد
و بعد باز من بمانم و تنهایی…

میدانید ... !؟


حالا که فکر مے کنم


می فهمم ...


بعضے ها ...


همان بـــــعـــــــــضے هــ ـــ ـــا بمانند


خیلـــــــــــــی بهتر است

انگشتت فقط جای یک حلقه دارد,
دلت را دست به دست میکنی برای چه؟

این روزها حسی دارم آمیخته با دلتنگی . . .
کم می آورم ، بازوانی می خواهم که تنگ در برم بگیرند ، اما نه هر بازوانی ، فقط حصار آغوش تو . .

اَشکـ هِنگآمیـ زیبــ ـاستـ کهـ بَرایـ عــِ ـشقـ بآشَد

عــِ ـشقـ هِنگآمیـ زیبآستـ کهـ بَرایـ تو بآشَد

تو هِنگآمیـ زیباییـ کهـ بَرایـ مَنـ بآشیـ

مَنـ هِنگآمیـ زیبایَمـ کهـ دَر کــِ ــنار تو بآشَمـ . . .

گویی تمام نمی شود...

تمام نمی شود

قمار بی برنده ی نگاه تو

و من

تا همیشه در شکست نا امید درد

ومن ...

تا همیشه خسته ی سکوت تو...

ای پناه آسمانی شب و ستاره ها

مرا به رنگ سرد خانه ات پناه باش

بیا قمار دلشکسته ی مرا گواه باش!