جواب روزگار به ما: سیاه... تو... سیاهی دیده نمیشه لباس سیاه تو در سیاهیه روزگارت گم است.........
دل است دیگر
یا شور میزند یا تنگ میشود یا میشکند
آخر هم مهر سنگ بودن میخورد روی پیشانیاش…
