گذاشتــم به دارم بکشنــد . . .

بــی گنــاه بـــودم اما ،

حوصلـــه اثبـــاتش را نـــداشتم . . !.

ولی...

خیلیا بعد خیلیا دیگه زندگی نکردن...

بگذار بگذرند روزهایی که روز ما نیست!

ای روزگار روز ما هم می رسد...

شکستنی است...لعنتی می شکند

فدای سرت قضا بلا بود...از سرم دور شد

^{گریه ام} میگیرد...

مهم نیست آب روشنی است

خانه ات روشن!!!

خودت از این همه نیامدن

خسته نشدی...؟!

آنچنان دلت می گیرد،

که دستت را به پیشانی می گذاری

و های های

در غمِ نگاهِ بهت زده ی غریب ترین مردم دنیا

گریه می کنی...!

و خدا

همچنان شاهد است...!!!