سیر شده ام ، بس که از آدمها زخم خورده ام ... خدا خیرتـــــــــــــان دهد ! به من محبت دروغین تعارف نکنید ! من سیــــــــــرم.

شهر من اینجا نیست ! اینجا... آدم که نه! آدمک هایش , همه ناجور ، رنگ بی رنگی اند! و جالب تر ! اینجا هر کسی هفتاد رنگ بازی میکن ، تا میزبان سیاهی دیگری باشد

از یک جایی آدم دست و پا زدن را رها می کند.
از یک جایی فقط تماشا می کند غرق شدن خویش را ... خیره می ماند ... ساکت می نشیند و باز تماشا می کند ... که چطور می گذرد و می گذرند ...
از یک جایی به بعد حرف نمی زند ... گوش نمی کند ... تماشا هم نمی کند حتی! ...

آدم ها می آیند، زندگی می کنند، میمیرند و میروند …
اما فاجعه ی زندگی تو آن هنگام آغاز میشود که آدمی میرود اما نمیمیرد؛
میماند و نبودنش در بودن تو چنان ته نشین میشود
که تو میمیری درحالی که زنده ای …

یه آدمایی هستن که همیشه با حوصله جواب اس ام اساتو میدن...هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ میگن خوبم. وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا میگرده راهشون رو کج میکنن از یه طرف دیگه میرن که اون نپره... همینایی که تو سرما اگه یخ ام بزنن, دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون... اونایی که تو تلفن یهویی ساکت میشن. اینایی که همیشه میخندن .اینایی که تو چله زمستون پیشنهاد بستنی خوردن میدن همونایین که براتون حاضرن هرکاری بکنن اینا فرشتن...تنهاشون نزارین, داغون میشن
.
یكیش خود من

من نتوانستم براي دردهاي آدمي


منطقي بيابم

پس ساكت شدم

و در سكوت راه افتادم

يكي با شور مرا صدا كرد

آن هزاران نفر مرا

فراموش كردند

حــــــــوا " کـــــه باشـــي
مـــــردها " هـــــوا " بـــرشان مي دارد که " آدمنـــــــد " !!!

اینجا همه هر لحظه می پرسند : « حالت چطور است ؟ » اما کسی یک بار ... از من نپرسید : « بالت ... »

اون کسی که با امید و آرزوهات بازی می کنه
خیلی خطرناک تر از اون آدمیه که با احساست درگیر می شه
چون اونی که بهت امید می ده و برات آرزوهاتو نقاشی می کنه
زخمهای کهنه ات و می کشه بیرون و براشون پاک کن در میاره
ولی اونی که احساستو درگیر می کنه وقتی می ره
داغیش فقط اندازه رویای یه بوسه اس که گاه گاه به یادت می افته
از این جور افراد بترسید .......

اگه خوبی همه آدمها
به قشنگی عکس پروفایلشون بود،
دنیا هیچ مشکلی نداشت .