این "پست" جهت دیدن نام قشنگ من روی "پیج" شماست و ارزش دیگری ندارد!!!

سیگار بکش.....مست کن........بغض کن........گریه کن.........اصلا دق کن.......!!!



ولی با آدم بی ارزش درد و دل نکن....!!!

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی!

اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی!

گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی !

از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی!

چگونه بگویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور!

چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا درک کنی!

صدای فریادم را همه شنیدند جز او که باید میشنید!

اشکهایم را همه دیدند!

آشیانه ای که در قلبت ساخته ام تبدیل به قفسی شده که تا آخر در اینجا گرفتارم!

گرفتار عشقی که باور ندارد مرا ،

فکر میکند که این عشق مثل عشقهای دیگر این زمانه خیالیست ، حرفهای من بیچاره دروغین است!

حالا دیگر آموخته ام که کلام دوستت دارم را بر زبان نیاورم ، دیگر اشک نریزم و درون خودم بسوزم !

اگر دلتنگت شدم با تنهایی درد دل کنم و اگر مردم نگویم که از عشق تو مردم !

اما رفتنم محال است ، عشق که آمد ، دیگر رفتنی نیست ، جنون که آمد ، عقل در زندگی حاکم نیست!

آنقدر به پایت مینشینم تا بسوزم، تا ابد به عشقت زندگی میکنم تا بمیرم !

گرچه شاید مرا به فراموشی بسپاری ، اما عشق برای من با ارزش و فراموش نشدنیست است!{

اين اشتباه من بوداين اشتباه من بود كه كار هاي تو رو با يه “ش” اضافه مي خوندم

تو به قلبم “عق ” زدي و من اونو “عشق” مي ديدم

تو براي دلم “ور” زدي و من اونو “شور” زدن دلت مي ديدم

تو اراجيفت رو “عر” مي زدي و من همه اونها رو”شعر” مي ديدم

تو ارزش يه “اه” رو هم نداشتي اما من تورو “شاه” مي ديدم

فکر میکردم بی وفایی ، هوای دلم را نداری

فکر میکردم رفتنت بوی خیانت میداد ، دلت ارزشی به دلم نمیداد

فکر میکردم تو هم مثل همه هستی ، آمده ای که بشکنی دلم را و بروی

در جستجوی تو آمدم به اینجا و آنجا ، هر چه گشتم ندیدم تو را ای عشق بی وفا

تا دیدم جای قدمهایت را ، پا گذاشتم روی همه آنها تا رسیدم به دریا...

و امواج دریا تو را به کجاها برده اند ، چشمهایم تازه به اشتباهم پی برده اند....

و من مانده ام و غروبی تلخ و عطر بودنت ،نه! من که باور ندارم نبودنت

جای قدمهایت هنوز کنار ساحل است ، وای که دلم چقدر بیچاره است...

و می آیم به دنبالت هر جا که باشی ، غرق میشوم تا تو نیز درون دریا تنها نباشی

غرق شدم و رفتم به سوی روشنی ها ، این من و این تو و امواج خشمگین دریا

تو از من بیرون میروی من از این حس بیرون نمیروم

تو بی هوا نفس میکشی و من به هوای تو زندگی میکنم

وقتی این لحظه ها برای تو مفهومی ندارد ،

برای من بی تو اینجا هیچ حس خوبی ندارد

اینکه بفهمم به عشق من تا اینجا نیامدی

به این باور میرسم که هیچگاه حرف دلم را نخوانده ای

تو در سرزمین عشق گم شده ای و من در تو محو شده ام

مثل یخ در آتش بی وفایی هایت آب شده ام

گاهی فکر میکنم ما هر دو عاشقترینیم

اما تو این فکر مرا نمیخوانی ، تو اصلا مرا نمیخواهی

و اشک ها میریزند و حسرتی است که در دلی میماند که همیشه در حسرت بوده

حسرت لحظه ای که همیشه در آرزوی به حقیقت پیوستن بوده

ای کاش این دنیا با این تصویر زشت نبود ، ای کاش سرنوشت ما با هم یکی نبود

که چه آسان دل دادی و چه آسان دل ب[!]

چه معصومانه آمدی و چه بی رحمانه داری میروی

و اینجاست که از ارزشهای قلبم کاسته میشود

تصویر حرکتهای غم در صحنه دلم آهسته میشود

و از ریشه خشک میشوم ، وقتی آبی به این خاک نمیرسد ،

همه چیز که مثل آن روزهای اول نمیشود

که وقتی غنچه بودم آب به من میرسید ، نور عشق همیشه بر قلبم میتابید

تا که گل شدم و این قصه ادامه د

آساني مي‌شود در دفترچه تلفن كسي جايي پيدا كرد، ولي به سختي مي‌شود در قلب او جايي دست و پا كرد.

به راحتي مي‌شود در مورد اشتباهات ديگران قضاوت كرد، ولي به سختي مي‌شود اشتباهات خود را يافت.

به راحتي مي‌شود بدون فكر كردن حرف زد، ولي به سختي مي‌شود زبان را مهار كرد.

به راحتي مي‌شود كسي را كه دوستش داريم از خود برنجانيم، ولي به سختي مي‌شود اين رنجش را جبران كنيم.

به راحتي مي‌شود كسي را بخشيد، ولي به سختي مي‌شود از كسي تقاضاي بخشش كرد.

به راحتي مي‌شود قوانين را تصويب كرد، ولي به سختي مي‌شود به آنها عمل كرد.

به راحتي مي‌شود به رؤياها فكر كرد، ولي به سختي مي‌شود رؤيايي را بدست آورد.

به راحتي مي‌شود هر روز از زندگي لذت برد، ولي به سختي مي‌شود به زندگي ارزش واقعي داد.

به راحتي مي‌شود به كسي قول داد، ولي به سختي مي‌شود به آن قول عمل كرد.

به راحتي مي‌شود دوست داشتن را بر زبان آورد، ولي به سختي مي‌شود آن را نشان داد.

به راحتي مي‌شود اشتباه كرد، ولي به سختي مي‌شود از آن درس گرفت.

به راحتي مي‌شود گرفت، ولي به سختي مي‌توان بخشش كرد.

به راحتي مي‌شود دوستي را با حرف حفظ كرد، ولي به سختي مي‌ش_

آدمها ارزششون به عقاید و رفتارو کردارشونه ؟ یا آزاد زیستن ؟ یا ؟ اصلا تو بگو ارزش یعنی چی ؟

دوستت دارم‌ها را، نگه می‌داری برای روز مبادا

دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را…



این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!

باید آدمش پیدا شود!

باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!

سِنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی هم تلنبار شده‌اند!

فرصت نداری صندوقت را خالی کنی.! صندوقت سنگین شده و نمی‌توانی با خودت بِکشی‌اش…

شروع می‌کنی به خرج کردنشان!

توی میهمانی اگر نگاهت کرد اگر نگاهش را دوست داشتی

توی رقص اگر پا‌به‌پایت آمد اگر هوایت را داشت اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند

توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود اگر استدلالی کرد که تکانت داد

در سفر اگر شوخ و شنگ بود اگر مدام به خنده‌ات انداخت و اگر منظره‌های قشنگ را نشانت داد

برای یکی یک دوستت دارم خرج می‌کنی برای یکی یک دلم برایت تنگ می‌شود خرج می‌کنی! یک چقدر زیبایی یک با من می‌مانی؟

بعد می‌بینی آدم‌ها فاصله می‌گیرند متهمت می‌کنند به هیزی… به مخ‌زدن به اعتماد آدم‌ها!

سواستفاده کردن و معرکه‌گیری…

مردان و زنان همیشه برابرند و از ارزش های یکسان برخوردار می باشند و در همه چیز هم ترازند. (اوستا)