.
آن کـهـ می رود فقط می رود

ولی آن کهـ می مآنـد درد میکشـد

غصهـ مـی خـورد

بغض می کنـد

اشک می ریـزد و تمامـ اینـهآ روحش رآ بهـ آتش می کشـد

و

در انـتظآر بآزگشت کسی کـه هرگــــز باز نخـوآهـد گشـت

آرآمـ آرآمـ خآکـستـر میـشود

........................................آری و این است خـآصیت عشـق

خدایـــــــــــــا...آغوشت را امشب به من می בهـــــے ؟

برایِ گفتــن چیزے نــدارم اما برایِ شنفتنِ حرفهاے تو گوش بسیار . .

می شود من بغض کنمـــ تو بگویــے : مگر خدایت نباشــد که تو اینگونهــ بغض کنــے. .

می شوב من بگویم خدایا ؟تو بگویــــے: جانِ دل . .

می شود بیایــــے؟!!!

جاییــــــــــــــــــــــ که من گم شده امـــــــــــ خیلی دور نیستـــــــ

همین نقطه ای استــــــــ که ایستاده امـــــ.....!

بــــــــراے همہ پــــــــاییز با مهــــــــر شروع میشہ
امــــــــا پــــــــاییز زنـבگے مــــــــלּَ
جــــــــایے شروع شــــــــב ڪـہ مهر تــــــــو تموم شــــــــב . . .

درد یعنـی: دلــــم بــراش خیلــــی تنـــــگ شده امــــــا هیــــچ غلطــــی نمـی تــونـــم بکنــــم...

نقـاشــی اش خــــوب نبــود!


امـــا…


خــوب راهـش را کشیــــد و رفـــــت … !

مے گوینـد قِسمتـــ نیستـــ حِکمَتـــ استـــ

خدایـآ...

مـَن معنیِ قِسمتـ و حِکمَتـــ را نمے دانمــ

امـآ تـو معنےِ طاقَتــــ رآ مے دانـی ...

مـَگــَر نــه ؟؟؟

مـی آیــــی . . .

عــــاشــق می کنــــی . . .

مـحـــو مــــیشـوی . . . .

تــا فــرامـوشـت مــی کـنـــم

،

دوبـــاره مـی آیــــی . . .

تــــازه مـی کنــــی خــاطــراتــت را . . .

مـحـــو مــــیشـوی . . . . .

ابتــدا ” شُمــ ـا ” بـــود

بعـــد ” عزیــ ـز دلــ َـﭞ ” شـــد

و

امـــروز دوبــاره ” شُمــ ـا ” شـده

درســﭞ مثــل وقتے ﮐﮧ خوابـــ مے بینے

و

صبحــ بـــاز مے گردے سر جـــاے ِ اولـــــ ـﭞ …