نسلـی هستــیـم ،
که روزهــا میخــوابیــم..
و شبــهـا بیـــــداریـــم !
چــون..
تــاریـکی شب ، بـــرامــون..
قــابــل تحمـّـل تــر از “تـــاریــکی” روزهــامــونــه

اینجــا جایــــــے اســت کــه ,



آدمهایــش بــا گفتــن دو جملــه ;



بــه هــم "محــرم" میشونــد،



امــــــا ...



بــا یــک دنیــا عشــق نــه .................!

از این به بعد رفتید خواستگاری به جای شیرینی حتما

یه کیلو گوجه سبز با خودتون ببیرید

” بعلــــه ” رو گرفتید ؛ کامــلا تظمینـــی ..!!

قــول بــده کــه خــواهــی آمــد
امــا هــرگــز نیــا!
اگــر بیــایــی
هــمه چیــز خــراب می شــود!
دیــگر نــمی تــوانــم
اینــگونــه بــا اشتــیاق
بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم!
مــن خــو کــرده ام
بــه ایــن انتــظار،بــه ایــن پـرســه زدن هــا
در اسکــله و ایستــگاه!
اگــر بیــایــی
مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟

بـــه کسی که تنهات گذاشت بگو

ایــــن تو بـودی که باختی نه مــــــن

من کسی رو از دَست دادم که دوستم نَداشت

امــــــــــــا

تو کسی رو از دست دادی که عاشِقِت بود

شـهــریــور هـــم در حـــال ِ رفــتــن اســت …

قــلــب مـَـــن امــا هـنــوز تــیــر ِ نـبـودـنـش را مــے کـشـد . . .!

ایـــن روزهـــا هــــوا خیلـــی غبـــار آلــــود اســـت؛
گـــرگ را از ســـگ نمــی تـــوان تشخیـــص داد !
هنگـــامـــی گـــرگ را می شنـــاسیـــم؛
کـــه دریـــده شـــده ایــــم
.