دلم تنگ شده... برای كمی انسانیت! آدم ها چه بی رحم شده اند! چه بد دل می شكنند....! نمك می خورند و نمكدان می شكنند... آه ای انسانها انسانیت كیلویی چند؟؟؟
صحبت از پژمردن یک برگ نیست صحبت از مرگ محبت مرگ عشق گفتگو از مرگ انسانیت است
بیشمارند آنهایی که نامشان آدم است... ادعایشانآدمیت... کلامشان انسانیت... رفتارشان صمیمیت... حال، من دنبال یکی میگردمکه... نه آدم باشد... نه انسان... نه دوست و رفیق صمیمی... تنها صافباشد و صادق... پشت سایه اش خنجری نباشد برای دریدن...
