ز این شب های بی پایان،
چه می خواهم به جز باران
که جای پای حسرت را بشوید از سر راهم
نگاه پنجره رو به کویر آرزوهایم
و تنها غنچه ای در قلب سنگ این کویر انگار روییده...
به رنگ آتشی سوزان تر از هرم نفسهایت،
دریغ از لکه ای ابری که باران را
به رسم عاشقی بر دامن این خاک بنشاند
نه همدردی،
نه دلسوزی،
نه حتی یاد دیروزی...
هوا تلخ و هوس شیرین
به یاد آنهمه شبگردی دیرین،
میان کوچه های سرد پاییزی
تو آیا آسمان امشب برایم اشک می ریزی؟

ببارو جان درون شاهرگ های کویر آرزوهایم تو جاری کن
که من دیگر برای زندگی از اشک خالی و پر از دردم
ببار امشب!
من از آسایش این سرنوشت بی تفاوت سخت دلسردم.
ببار امشب
که تنها آرزوی پاک این دفتر
گل سرخی شود روزی!
ودیگر من نمی خواهم از این دنیا
نه همدردی،
نه دلسوزی،
فقط یک چیز می خواهم!
و آن شعری
به یاد آرزوهای لطیف و پاک دیروزی.

یــــاد آور سوره ی توبـــــــــه ای برایم !
بی بســــم الله آمدی
و به توبـــــــه کردنم انداختــــــــــــــی

قابل توجه رناک:
شادیت برایم ارزوست...... بالا بردن پرچم پیجت برایم ابروست.....فرستنده دارد تورا دوست

و چقدر تازگی دارد برایم ؛ روزهایی که به امید آمدن کسی دلخوش نیستم و شب هایی که از نیامدنش دلگیر نمی شوم ،بی کسی هم عالمی دارد.

از تو چه پنهان....

گاهی برایم آنقدر خواستنی می شوی ...

که شروع میکنم به شمارش تک تک ثانیه ها...

برای یک بار دیگر رسیدن به بوی تنت...

آنقدر برای تو بوده ام....كه دیگر "من" برایم غریبه است... اینگونه است كه وقتی می روی.. می میرم... چون نه تو را دارم و نه خودم را....

از با تو بودن برایم عادتی ساختی که بی تو بودن را باور نمیکنم .

تو برایم همان کسی هستی که به قول نیما: یادت، روشنم میدارد …

ما اغلب مدتها به درهایی که شادی را برما بسته است نگاه می کنیم ولی هیچ گاه کسی را که برایمان درهای شادی را می گشاید نمی بینیم …

ما اغلب مدتها به درهایی که شادی را برما بسته است نگاه می کنیم ولی هیچ گاه کسی را که برایمان درهای شادی را می گشاید نمی بینیم …