دلـــم چـِـه کــودکــانــه بَهــانــه ی تــو را میگیـــرد،

 

امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگیـــر…

 

فقـــط بگــــو : کــــودکـــ استـــ، نـِـمی فهمــد…

 

 

 

سـاعـتـهــا زیـر دوش مـیـنـشـیـنـی بـه کـاشـی هـای حـمـام خـیـره مـیـشـوی ...

غـذایـت را ســرد مـیـخـوری ...

نـاهـار هـا نـصـفـه شـب، صـبـحـانـه را شـام !

سـاعـتـهــا بـه یـک آهـنـگ تـکـراری گـوش مـیـکـنـی و هـیـچ وقـت آهـنـگ را حـفـظ نـمـیـشـوی !

شـبـهــا عـلامـت سـوالـهــای فـکـرت را مـیـشـمـری تـا خـوابـت بـبـرد !

و خـلاصـه ...

تـــنـــهـــائـــی از تــو آدمـی مـیـسـازد کـه دیـگـر شـبـیـه آدم نـیـسـت ...

 تـو هم تلخ بودی
تلــخ !
درست مثل قطره های فلج اطفالی
كه در كودكی به خوردم می دانند !
غافل از اینكه این بار
تلخی تــو دلم را فلــج كرد ...! تـو هم تلخ بودی
تلــخ !
درست مثل قطره های فلج اطفالی
كه در كودكی به خوردم می دانند !
غافل از اینكه این بار
تلخی تــو دلم را فلــج كرد ...! تـو هم تلخ بودی
تلــخ !
درست مثل قطره های فلج اطفالی
كه در كودكی به خوردم می دانند !
غافل از اینكه این بار
تلخی تــو دلم را فلــج كرد ...!

ساعات عمـر مـن همگی غرق غم گذشت

دســت مـرا بگیـر کـه آب از سـرم گــذشـت

مـــاننــــد مـــرده ای مـتحـــرک شـــدم بیـــا

بـی تــو تمـام زنـدگــی ام در عــدم گـذشـت

می خواستم که وقـف تـو باشم تمام عمـر

دنیـا خلاف آنچـه کـه می خواستــم گذشت

بـــه نــظــر مــن
نـصـیـحـت کـردن تــوی خــانــواده بــایـــد ســامــانــدهــی بــشــه!
یــنــی مــثـلــا عــیــنِ "مـعـایـنـه فـنـی" یــه بــرچــســب بــزنــن روت کــه
قــبــلــا نــصــیــحــت شــدی! دوبــاره یــکــی نــیــاد در مــوردِ هــمــون مــوضـــوع حــرف بــزنـــه ....
عــاغــا بــد مــیــگــم

اوجِ لـــذت اونجــــاســت کـــــه ...
نصــفِ شـــب وقتـــــی تــو انتهــــای ناامیـــدی ...
آخـــرین نگـــاه رو به گـــوشی میکنــــی و ...
سایلنــــت میکنــــی که با بغـــض بخــــوابی ، یـــه پیــــام واســـت بیـــاد کـــه نوشتـــه :
.
.
.
با ارســـالِ یک پیــــامِ کــوتاهِ بدون متـــن به 8282 از خـــدمــاتِ ویتــــرینِ ایرانســـل استفـــاده کنیـــد ... !