בلــم "گــریـﮧ" مےפֿــواهـב

نــﮧ بــغــض فــروפֿــــҳــورבه

نــﮧ هــــق هـــق آرام

نــﮧ" اشــکــــ" بـےصــבا

ҳ̸Ҳ گــریـﮧ اے از تـــﮧ בل Ҳ̸ҳ

בلــ√ــم فــریــــاב مےפֿــواهـב

مےפֿــواهـم بــا صــבاے بــلـنـــב گــریـﮧ کـــنــم و" زار " بـــزنـــم ... !!!

مےפֿــواهـم بیـבریــغ هــرچــﮧ بــغــض و نـالـҳـﮧ و בرב בر בلــ√ــم

مـانـבه را بــبـــــارم

شــایــב بــتــوانـــم بــےحــضــور ایــלּ بــغـض ســنـگـیــלּ

کــمـے "نــفــــس" بــکــشـم...!!!

ایـטּ روزهـآ...!

בیگــَر وجـوבَتـــ رآ בَر ایــטּْ نـَزدیـڪـے حـِـس نِمـے ڪُـنـَـم !

نــمـے گــویـَم בِلــتَـنگـــتــ نــیسـتــَم . . .

نــَہ!

ذَره ذَره وجــوבَم تــورآ مـےطَلَــبــَב

ولــے بــَב غــُصِــﮧ اے בآرَב قـِصّــﮧ ے عـــآבَتـــ ..

رفیـــ ق چهار حرفــــﮧ

اما اگـﮧ رفیقتــو فراموشـــ ڪــכּـے

خیلـــــے حرفــــﮧ …

دلــگیرم

از دنیــــا و روزگــــارش

از بــی کسـی هــــا و سکــوت هــــا

ایــن منــم کـــه اینگــونـه خســتـه ام

منــی کـــه همـیشــه خــوب بــودم و خنــدان

منــی کـــه خنـــده هـــایم مثـــالی بـــود بــه مثــال ضـرب المثــل

نمــی تــوانی بفــهمـی و البــته عجیــب هــم نیـســت بــــرایـم

چـــون “تـــــو” ، “مــــن” نیســـتـی

پـــس لطــفا قضـــاوتـم نکــــن …
.

اگــهـ تــو زنـدگیـتــــــ

تـهـ کشیـــدے . . .


بشیــن بــآ تـهـ دیگـش حــآلــ کـن . . !


هـے نشـیـن نگــو مــن بـهـ آخــرش رسیــدم . . .

چــقدر دزدیــدنِ نگــاه ِ تــو
از چشــمان ِ تــو
لــذت بخــش اســت!
گــویــی تیــله ای
از چشــمم بــه دلــم مــی افتــد!
بـــانـــو!
بــا مــردی کــه تیــله هــای
بسیــار دارد،
مــی آیــی؟

دلـــــم براے تــو کــه نه
ولـ ــے َبرای روزهــا ی باهمـــ بودنمـان تَنـگـــ شده


براے تــو که نه ،
ولے برای "مواظِـ ـب خودت باش" شنیدن تَنـگــ شده


براے تـــو که نه ،
ولے برای نگاهـ ـے که تا پیچ سَرکوچه تعقیبم میکرد تَنـگــ شده


براے تـــو که نه ،
ولے برای دلے که نگرانم میشد تَنـگــ شده


راستش !

براے اینها که نه . . . .


برای خـــــــــــــــــــودت دلَم خیــلے تَنـگــ شده

بـرآے ِ فرآمـوش کردنـَـتــــ ، هـر شـَب آرزوے ِ آلــزآیمـر مـے کنـَمــــ .


خــوش ہحــآل ِ تــو ،


کہ وقتــے "او " آمـــد ؛ بـدوטּ ِ هیــچ دردِســَرے ،


فرامــوشـــَم کــَرבے...

انـقـضای خــاص بــودنـت بـه پـایـان رسـیـد...
دیـگـه بـه تــو فکـر نـمـیـکـنـم
گـنـاه اســت !!
چـشم داشتـن بـه مال غـریـبـه ها .

دل من مـــال تو شد پـس دل خود را مَشِـکن

بگذر از کشـتـن و ســرسختـی  وخـود آزاری

ثبــت کن محــض سند مصـــرع بعــدی مـــرا

" تــو در اعمـاق دلـــم مثـــل خدا جــا داری "

لهجه ی جاهلی وصف تو را هم عشق است

واقعــاً دســـت مـــریـــزاد عجــب ســـالاری !

حکــم سختیـست ، بیا بگـــذر و آقـــایـی کن

تو که در قصـــر دلـم حـاکم وســـردمـــــداری

شهـــرونـدانه تقــاضــــای خــودم را گفــــتم

بررسی کـن بـه کـَـرَم چـون که تو فرمانداری
(یحیی محمدی)