راستش را بخواهی,

فاجعه ی رفتن "او"

چیزی را تکان نداد...

من هنوز هم هستم!

چای میخورم!

قدم میزنم!

اما...

تلخ تر...

تنهاتر...

بی اعتمادتر!!!

آنها میگویند عاشق باش، اما برای آنکه عشق بماند، دستش را بگیر و بفشار ُ لبخند تلخ خداحافظی آخر را بزن و برو ...! عشقهای کتابی شیرنند، به دل مینشیند، اما همه شان خیلی چیزهارا کم دارند...!

دیگر هیچ چیز “شیرین” نیست… جز خوردن یک “قهوه تلخ” با تــــو…

چه بی تابانه میخواهمت

ای دوریت

آزمون تلخ زنده به گوری

لج میکنم . . .
بد اخلاق میشم !
نه چیزی میبینم ،
نه چیزی میشنوم ،
نه چیزی میگم !
دست خودم که نیست
تو که نباشی ، زندگی باید به کامِ من تلخ بشه . .

در جوانی آموختم که خود معمار زندگی خویش، خالق شادکامی و موجد تلخکامی خویشتنم. فلسفه من آنست که: همان چیزی را درو می کنی که کاشته ای، اکنون، عمیقاً بر این باورم

گاهی دلم باران می خواهد
 دلم می خواهد باران ببارد تا زیر باران قدم بزنم
 از هوای بارانی لذت ببرم و تا دلم می خواهد گریه کنم
 باران ببارد تا کسی اشکهای سرریز شده از چشمان مرا نبیند
 گاهی مرد بودن سخت تر از سنگ زیر آسیاب بودن است
 کاش کودک بودم تا برای ابراز احساسات تلخ و شیرین زندگی
 مجبور به نقاب گذاشتن بر چهره خود نمی شدم
 این هوای صاف این روزها هم گاهی مزاحم است.. 

بلوتوث کبیر :

یک نفر صد سکه دارد یکی نفر دیگه یک سکه.

شما از کدام یک از این ها سکه می گیرید ؟

قبله ی عالم :

خوب از اونی که یک سکه دارد ... !

چون اونی که صد سکه داره به هر حال قدرتی برای خودش داره چهار تا آدم دور برش جمع شدن ، نمی شه رفت طرفش که.

ولی اونی که یک سکه داره ، خوب کسی رو نداره ، تو سرشم می زنیم ، سکشو می گیریم ، دو تا اردنگی هم بهش می زنیم . یه کم منطقی باش ...!

قهوه تلخ