چه زیبا خالقی دارم..

چه بخشنده خدای عاشقی دارم..

که میخواند مرا با آنکه میداندگنه کارم..

اگر رخ بربتابانم,دوباره مینشیندبر سرراهم..

دلم رامی رباید با طنین گرم وزیبایش

که در قاموس پاک کبریایی,قهر,نازیباست

چه زیبا عاشقی را دوست می دارم

دلم گرم است,می دانم که می داند بدون لطف او تنهای تنهایم

خدای من, خدایی خوب می داند

ومی داند که سائل را نباید دست خالی راند

چه ترس از ظلمت شبها به هنگامی که می گوید

عزیزم حاجتی داری اگر,اینک بخوان مارا

که من حاجت روا کردن برای بنده ام را دوست می دارم..

شب اگر سرد و سیاه است و به دل مه دارد پشت هر پنجره قلبی نگران هست هنوز پا اگر آبله بر داشته از راه دراز پس هر روزنه گرمای دلی هست هنوز من اگر تنهایم ، تو اگر تنهایی بین راه پله و بام نردبانی است هنوز گر چه دلها همه در سینه گرفته است بدان شور خواندن پس این حنجره ها هست هنوز شب اگر سرد و سیاه است و به دل مه دارد روی بام خانه قصه ی مشترکی هست هنوز