همیشه خسته از روزای برفی عشق پریشون شده ی دو حرفی
گفته بودم اگه دلت گرفتست کُنج دلم جا واسه ی دلت هَست
شاید دلت خواست و پاهات نیومد یا شایدم دلت باهات نیومد
هر چی که بود بذار که گفته باشم هر جا که هست دلت منم باهاشم
عشق گذشته از پُل دشت پر از گِلایُل گم شده ی دو حرفی خسته ی روز برفی
گفته باشم هنوزم اگه دلت گرفتس بیا که کُنج قلبم جا واسه ی دلت هَس
حالا که تقویم من زمستوناش زیاده تو کوچه های سردش همیشه برف و باده
باید بیای ببینم بهار خنده هاتو بیا بذار تموم شه روزای برفی با تو

ماه و صحرا و ستاره، نقره بارون پرنده،
اگه مهتابی نباشه پای چشمه کی می خنده
اگه دست مهربون شاخه های گل نباشه
دیگه بارون به تمنای زمین دل نمی بنده

اعتراف مي كنم منتظر يه تماس مهم بودم از طرفي نمازم داشت قضا مي شد ،شروع كردم به نماز خوندن آخراي نماز تلفن زنگ خورد منم تند تند نمازم و تموم كردم و گوشيو برداشتم فكر كنين به جاي الو بلند گفتم الله اكبر طرفي كه اونور خط بود مونده بود چي بگه خودمم از خنده نمي تونستم حرف بزنم.

دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای کیسه ایست ، هول هولکی و دمدستی. این دوستی ها برای رفع تکلیف خوبند اما خستگی ات را رفع نمی کنند. این چای خوردنها دل آدم را باز نمی کند خاطره نمی شود فقط از سراجبارمی خوریشان که چای خورده باشی به بعدش هم فکر نمی کنی . دوستی با بعضی آدمها مثل خوردن چای خارجی است. پر از رنگ و بو . این دوستی ها جان می دهد برای مهمان بازی برای جوکهای خنده دارتعریف کردن برای فرستادن اس ام اس ها و ایمل های صد تا یک غاز. برای خاطره های دم دستی. اولش هم حس خوبی به تو می دهند. این چای زود دم خارجی را می ریزی در فنجان بزرگ. می نشینی با شکلات فندقی می خوری و فکر می کنی خوشحال ترین آدم روی زمینی. فقط نمی دانی چرا باقی چای که مانده درفنجان بعد از یکی دوساعت می شود رنگ قیر یک مایع سیاه و بد بو که چنان به دیواره فنجان رنگ می دهد که انگار در آن مرکب چین ریخته بودی نه چای . دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای سر گل لاهیجان است. باید نرم دم بکشد. باید انتظارش را بکشی. باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی باید صبر کنی. آرام باشی و مقدماتش را فراهم کنی. باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک. خوب نگاهش کنی. عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته آهسته بنوشی اش و زندگی اش کنی ونتوانی فراموش اش کنی

 خری آمد به سوی مادر خویش  بگفت مادر چرا رنجم دهی بیش

برو امشب برایم خواستگاری  اگر تو بچه ات را دوست داری 

 خر مادر بگفتا : ای پسر جان  تورا من دوست دارم بهتر از جان

 ز بین این همه خرهای خوشگل  یكی را كن نشان چون نیست مشگل

خرك از شادمانی جفتكی زد  كمی عرعر نمودو پشتكی زد 

 بگفت : مادر به قربان نگاهت  به قربان دوچشمان سیاهت

 خر همسایه راعاشق شدم من  به زیبایی نباشد مثل او زن 

 بگفت: مادر برو پالان به تن كن  برو اكنون بزرگان را خبر كن 

 به آداب و رسومات زمانه  شدند داخل به رسم عاقلانه 

دوتا پالان خریدند پای عقدش  یه افسار طلا با پول نقدش 

 خریداری نمودند یك طویله  همانطوری كه رسم است در قبیله

خر دانا كلام خود گشایید  وصال عقد ایشان را نمایید 

 دوشیزه خر خانم آیا رضائی  به عقد این خر خوشتیپ در آیی

 یكی از حاضرین گفتا به خنده  عروس خانم به گل چیدن برفته 

برای بار سوم خر بپرسید   كه خر خانم سرش یكباره جنبید

 خران عرعر كنان شادی نمودند  به یونجه كام خود شیرین نمودند



خوشت اومد باز نشر بده

اینم مکالمه ی بین من با مرغ مینامون
من : چه مینای خوشگلی
مرغ میناموون : چه مینای خوشگلی
من : هییییس
مرغ میناموون : هییس
من : من یه گاگولم
مرغ میناموون : تو یه گاگولی
من : تو خوشگلی
مرغ میناموون : مرسی گاگول

ای جونم قربون خنده هات!!!!