روزی انیشتین به چارلی چاپلین گفت :
می دانی آنچه که باعث شهرت تو شده چیست؟
"این است که تو حرفی نمیرنی و همه حرف تو را می فهمند"!

چارلی هم با خنده می گوید :
تو هم می دانی آنچه باعث شهرت تو شده چیست؟
"این است که تو با اینکه حرف میزنی، هیچکس حرفهایت را نمی فهمد"!

شونه هام وقف سرت ، وقف تموم گريه هات


چشم من وقف نگات ، وقف تموم خنده هات


گوش من وقف صدات ، وقف تموم قصه هات


دل من وقف وفات ، وقف تموم غصه هات


عمرمن هديه به تو ، وقف تمام لحظه هات...

ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت خنده ای بر خاطراتت کرد و رفت من که گفتم این بهار افسردنیست من که گفتم این پرستو رفتنیست آه عجب کاری به دستم داد دل هم شکست و هم شکستم داد

کاش می دانستی........، من سکوتم حرف است، حرف هایم حرف است،

خنده هایم، خنده هایم حرف است.

کاش می دانستی،

می توانم همه را پیش تو تفسیر کنم.

کاش می دانستی، کاش می فهمیدی،

کاش و صد کاش نمی ترسیدی که مبادا دل من پیش دلت گیر کند،

یا نگاهم تلی از عشق به دستان تو زنجیر کند.

من کمی زودتر از خیلی دیر،

مثل نور از شب چشم تو سفر خواهم کرد.

تو نترس، سایه ها بوی مرا سوی مشام تو نخواهند آورد.

کاش می دانستی،

چه غریبانه به دنبال دلم خواهی گشت،

در زمانی که برای غربتت سینه دلسوزی نیست.

تازه خواهی فهمید، مثل من عاشق مغرور شب افروزی نیست.

خنده های تـــو
آرزوهـــای مـن انـد
بخــند
تا برآورده شوند . . .…

چه دنیای بی عدالتی هست.یک نفر مثل من ارزوی مرگ داره ولی زنده میمونه و زجر میکشه.یک نفر که زندگی داره چند نفر دوستش دارن بچه داره سر شار از امید باید بمیره.واقعا که ته بی عدالتی به این میگن.

‫امشب به رسم عاشقی یادی ز یاران میکنم
در غربتی تاریک و سرد ، از غم حکایت میکنم
امشب وجودم خسته است ، از سردی دلهای سرد
آیا تو هم در یاد من هستی در این شبهای درد ؟
آره الان پیش عشق جدیدش نشسته داره به ریشت می خنده.

خنده ام میگیرد وقتی پس از مدت ها بی خبری...

بی انکه سراغی از این دل اواره بگیری...

میگویی:

دلم برایت تنگ است...

یا مرا به بازی گرفته ای...

یا معنی واژه هایت را به خوبی نمیدانی...

دلتنگی ارزانی خودت...!!

.به گوشت میرسه روزی ، که بعد از تو چی شد حالم

چه جوری گریه میکردم ، که از تو دست بردارم

نشد گریه کنم پیشت ، نخواستم بچه رفتارم

نخواستم بفهمی تو ، که من طاقت نمیارم

دلم واسه خودم می سوخت ، برای قلب درگیرم

یه روز تو خنده هات گفتی ، تو میمونی و من میرم

سرم رو گرم میکردم ، که از یادم بره این غم

ولی بازم شبا تا صبح ، تو رو تو خواب میدیدم...........

روزی انیشتین به چارلی چاپلین گفت :
می دانی آنچه که باعث شهرت تو شده چیست؟
"این است که تو حرفی نمیرنی و همه حرف تو را می فهمند"!

چارلی هم با خنده می گوید :
تو هم می دانی آنچه باعث شهرت تو شده چیست؟
"این است که تو با اینکه حرف میزنی، هیچکس حرفهایت را نمی فهمد"!