خدايــــــــــــا  ؛

 ايـن روزهــا

حرفهـــايم بوی نـاشـــکری مي دهنــد

 امـــا تــــــــو...

بـه حســـاب تنهـــايي

 و دردی که می دانی بگـــذار...

شب ، چشم های پر از خوابی را دارد که

خیره شده اند به نوشته های تلخ ...

چشم هایی که دنبال جمله ای اند ،

که حرف دلشان باشد...

دنبال واژه هایی که دردشان را به اشتراک بگذارند ...!

دنبال کسی که بگوید

حرفهایی که گفتنشان سخت است ...

شب ، بوی تنهایی می دهد ...

بوی درد ، بوی غم ، بوی اشک های پنهانی ...

شـــب است و در بـه در کوچـه های پـر دردم

وقتی که ساکت میشوم

لابد تمام درد دل هایم را برده ام پیش خدا....