می گفت: باید باز کنی در ِ دلت را رویِ لبخند آدمها...

می گفت: هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند...

می گفت: کلید ِ دل آدم دست خود ِ آدم نیست...

می گفت: انگاری کلیدها را دم ِ خلقت پخش کرده اند بین آدمها

هر کسی یکی برداشته برای خودش...

می گفت بلند شو برو بگرد... بگرد ببین کلید قلب کیست توی دستهایت؟...

ببین کلید قلبت کجاست؟...

^{دلتنگی چه حس بدی است....}

^{تنهایی چه حس بدی است}

^کاش...

^{پاره ای ابر میشدم}

^{دلم مهربانی می بارید}

^{کاش نگاهم شرار نور میشد}

^{اشتی میدادش}

^و

^{که دوست داشتن چه کلام کاملی است}

^و

^من...

^{چقدر دلم تنگ دوست داشتن است!}

^{کاش بودی و میفهمیدی وقت دلتنگی یک آه چه وزنی دارد!}

^{لطفاهی نپرس دلتنگی چه معنی دارد؟!}

^{دلتنگی معنی ندارد... درد دارد...}

^{گــ ـاهــ ـی}
اینکه صبح ها دلت نمیخواد بیدار بشی!

همیشه نشونه ^{تنبلــ ـی}نیست!

^{خــ ـسته ای}
از زندگی،نمیخوای قبول کنی که یک روز دیگه شروع شده...!

یه لحظم از کنارت دور نمیشه...

تازه غروبای جمعه با دلتنگی وسط دلت لی لی بازی میکنن...


(نجیب زاده)