دلم لک زده واســﮧ یــﮧ عاشقانـﮧ آروم . . .
کــﮧ تو رو سفت بغل کنم . .
بذاری ازت گـلــﮧ کنم . . .
از همــﮧ این کابوسهایـی کــﮧ چشم تــــورو دور دیـــدن و آزارم دادن . .
گریــــﮧ کنم و تو اشکامو پاکـــ کنــی . .
...

دلتنگـی هام رو بهونــﮧ کنم . .
سرم رو توی گودی گردنت قایِم کنم . . .
تمام نفســــم رو پر کنم . .
از عطر تنت و آروم بگیرم . . .

 

دلتنگ که باشی ،

 

آدم دیگری می‌شوی

 

خشن‌تر.. عصبی‌تر.. کلافه‌ تر و تلخ‌ تر

 

و جالبتر اینکه ، با اطرافیان هم کاری نداری

 

همه اش را نگه میداری و دقیقا سر کسی خالی میکنی ،

 

که دلـتنگ اش هستی...

غروب هایی هست که تخت سینه مردانه ات تکیه گاه خستگی های منست غروب هایی هست که لم داده ای گوشه ی دلم لم داده ام گوشه ی دلت آنهم چه لم دادنی..می دانی؟ غروب هایی هست که........

یه وقنهایی که دلتنگ و تنهایی، وقتهایی که دوست داری گوشه اتاقت بشینی و زار بزنی... اما بخاطر حفظ ظاهر و پنهون کردن غم چشمات یه لبخند مصنوعی به لبات میچسبونی... اون وقتها سخت ترین لحظات زندگی بابا و مامانه.... کافیه دعای آخر نمازشونو بشنوی...

اون موقع که مجید خراطها میخواست رگشو بزنه
دلتون سوخت جلوشو گرفتین شد این

حالا داداشش هم آورده
این یکی میخواد شیر گازو وا بذاره

که از همین جا از آقای ایمنی میخوام که زرتی نیاد جلوشو بگیره

بابا بزارید نسل اینا منقرض شه بو خدا...

تو یک پنجره ای باران که می بارد دلت باز می شود.....ابر دلم اما، بارنده و زاینده نیست، فقط سیاه است و خفه کننده.. دلم این روزها مرداد است و ابرهایش باران ندارند........

مرا ببخش که ساده بودنم دلت را زد ... مرا ببخش اگر عشق ورزیدنم چشمانت را بست..
میروم... میروم تا آنها که تواناترند تو را به اوج بودنت برسانند...