از روزی ک دستاتو گم کردم... ب همه دیوارهای شهر آگهی کردم... از یابنده خواهش میکنم ک بمیره...

هی شدم تو یه اتاق حبس
ساعت یک و یازده صبح
شانس در دلو باز کرد
جاری شدم چون نشونه میبینم
اگه اینم دروغ باشه که په من یه حیوونه فریکم
توقع دارم که توقع ساختیم توقع رفت همشو باختیم , باختیم
از کجا شروع شد صحبت عشقیمون
خدا کجاستو معلمت کی بود
چطور زهر شده مسکنه دیروز
عذابه وجدان یا مطئنه بی روح
امیدوارم به امیدواری
دله شکست کی الان حقه
نمیخوام نمیخوام نمیخوام
این استرس همین جنگو قطع شه
حسم به تو تعریف نشدنی
حست به من چی چند تا خطه
به خودم شک کردم نکنه از خودت مطمئنی
تغییری یا تخریبی که صدم به صدمه کشنده ای
عاشقی نکردم از رو مجبوری نبود دستوری
دستو دلم چونکه دو دره نیست
آخر تجربه منو به بن بست کشید
اما عاشقت بودم که تظاهر کردم
عاشقتم من میگم چی بنویسه قضا و قدر راجب من
مرز حماقتو عشق مرز تباه شدن و پا گرفتن
کی میشه مثه کی کم آوردم نه تازه بهتر
میشد وایستاد بحث کرد
ولی درو کوبید بستش
پشت درو قفل کرد بعد
صدا زیاد موزیک پخشه
نمیدونه چی میخواد ازم خودشم دیوونست
چند ساله نمیدونم کی بودم ولی این رابطه بیهودست
حرفامو زودتر میگم دوستیا رووش منفین
خنده ها پوزخند میشن مثه شبو روز فرق میکردن
همه حرفامو خوب بد میفهمه ته صدات توش تردیدست
من فقط دنباله یه رابطم که هر جور باشه توش تضمینم
خوب بودش

از شیخ بهایی پرسیدند :

خدا را در کجا یافتی ...؟!

فرمودند :

در قلب کسانی که بی‌دلیل مهربانند ...

منو میگفتا مَـــــــــــــــــــــــــــ ـــــــن ^____^

به ﺳﻼﻣﺘﯿﻪ ﺩﻻﻣﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﻣﯿﺸﻦ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻦ ﺩﻝ ﭼﯿﻪ . . . ﺳﻼﻣﺘﯿﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻘﺪ ﯾﺎﺩﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻧﺼﻒ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ . . .

سیمین بهبهانى

زیادی خوب بودن خوب نیست
زیادی که خوب باشی دیده نمیشوی
میشوی مثل شیشه ای تمیز
کسی شیشه ی تمیز را نمیبیند
همه به جای شیشه ، منظره ی بیرون را میبینند
ولی وقتی شیشه کمی بخار بگیرد
وقتی کمی منظره ی بیرون را بد نشان دهد
همه آنرا میبینند
همه سعی میکنند تمیزش کنند
زیادی خوب بودن خوب نیست
زیادی که خوب باشی شکننده تر میشوی
با هر قدرناشناسی دلت ترک بر میدارد
میشکند
تکه های شکسته را در دستانت میگیری
نگاه میکنی به نتیجه ی زیادی خوب بودنت
زیادی خوب بودن خوب نیست
زیادی که خوب باشی به زیادی خوب بودنت عادت میکنند
آنوقت کافیست کمی بد شوی
همه گمان میکنند زیادی بدی ...
ﺧﺴﺮﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ:
کاش میشد...
آدمی، گاهی...
فقط گاهی!!!
به اندازه نیاز بمیرد...
بعد بلند شود...
آهسته آهسته...
خاک هایش را بتکاند...!
اگر ...
دلش خواست!!
برگردد به
زندگی...
دلش نخواست
بخوابد تا ابد...

ﮊﺍﭘﻨﯿﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﮐﻨﺴﺮﺕ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ .
ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻫﻪ ﻣﯿﮕﻪ : ﺟﯿﻨﮓ ﺟﻮﻧﮓ.
ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﻪ : ﭼﯽ ﮔﻔﺖ؟
ﮊﺍﭘﻨﯿﻪ : ﮔﻔﺖ ﻫﻮﺍ ﺧﻮﺑﻪ ... ﻋﺸﻖ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ..
ﺩﯾﺪﻥ ﯾﺎﺭ.. ﺩﻟﻢ ﺍﻭﻧﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ
ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﻪ : وااا ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ؟
....
بعد ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﻪ ﮊﺍﭘﻨﯿﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﺮﻩ
ﮐﻨﺴﺮﺕ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ
ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ ﻣﯿﮕﻪ : ﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻫﺎﯾﯿﯽﯾﯽ
ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ هاهاهایییییییی های های های های
ﻫﯿﯿﯿﯽ ﻫﯿﯿﯿﯿﯽ ﻫﻮﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻫﺎ ﻫﺎﻻﯼ ﻫﻮﺍ ﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻫﺎﻩ ﺣﯽ
ﺣﻪ ﺣﻪ ﺣﺤﺤﺤﺤﺤﺤﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ
ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼﯾﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯽ ﺩﻝ !!!!!!!!!
ﮊﺍﭘﻨﯿﻪ : ﭼﯽ ﮔﻔﺖ؟
ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﻪ : ﻫﻨﻮﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻪ!!!

دلم برای مداد سفید میسوزد.....!!!!‌
ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻡ ﺁﺧﺮ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ
ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻣﺪﺍﺩ ﺳﻔﯿﺪ در ﺟﻌﺒﻪ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﻧﮕﯽ
چه ﺑﻮﺩ؟
ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ !!
ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﺩمها ....
ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻧﮓ ﻧﺪﺍﺭند ﻭ ﺧﺎلصند...

آیا شـبی برای دلم مـاه می شوی؟
یا باز هم مساوی یک آه می شوی؟

سربـاز زخـم خـورده ی شـطـرنـج عـاشـقی!
یک شب برای دلخوشی ام شاه می شوی؟

با کـام تـشـنـه بر سر چاهی رسیده ام
یوسف ترین ترانه ی این چاه می شوی؟

یک بیت وصف چشم تو ، یک بیت وصف زلف
بـا مـن در ایـن مـشـاعـره همراه می شوی؟

سر می کشد غم از در و دیوار بیت هایم
آیـا شـریـک ایـن غـم جانکاه می شوی؟

الف ایران من انسانیت مردم کشورم هست
ی ایران من یک دلی و همبستگی هم میهنانم است
ر ایران من راه راست و مستقیمی است که هم وطنانم آن را میپیمایند
الف دوم ایران من استقامت و استواری ایرانیان است
نون ایران من نشانه الله روی پرچم کشورم است

پس ای ایرانیان به کشورتان ایران و به ملیت تان ایرانی بودن افتخار کنید و با آن فخر بفروشید که ایبرانی بودن لیاقت میخواهد