همیشه #هم-قافیه بوده اند، “ #ســـــــیب ” و “ #فریـــــــــب”!
همانند سیبی که #ادم-و-حوا را فریب داد و حالـــا هم با هم میگوییم
“ #سیــــــــ-ــب ”
و دوربین های عکاسی را #فــــریب میدهیمـــ
تا پنهان کنیم #اندوهــ ـــمان را پشت این #لبخنـــدـمصنـــوعی…
قفس داران سکوتم را شکستند دل دائم صبورم را شکستند به جرم پابه پای عشق رفتن پروبال عبورم را شکستند مرا از خلوتم بیرون کشیدن چه بی پروا حضورم را شکستند تمنا در نگاهم موج میزد ولی رویای دورم را شکستند
کمی زیستن در رویا به خاطر انطباق دادن زندگی با رویا ،گناه نیست... آنچه اشتباه محض است فرورفتن در رویاست و بر نیامدن... در مه مصنوعی غرق شدن....قطع ارتباط با روزمرگی.... مه تخیلی ،بیشترین خطرش در این است که انسان در درون آن گم شود و از سکونتگاه خود بسیار دور بیفتد..... باز نگشتنی.....گم گشته ای ابدی. هیچ رویایی،تخیلی ، عقیده یی ،اگر نتواند سهمی در ساخت زندگی انسان داشته باشد چیزی جز عقیده ،خیال و رویای باطل نیست....