چکــــرم نازینی نازلان گــــؤزی جیــــــران منه باخ
منه باخ سئــــوگلی جانان جــان آلان سان منه باخ

حسرتین دن یانارام شمـع کیمی هرگون گئجه لر
نه دوروبسان سؤنوؤر عـمرین شمعی جانا منه باخ

سینه ایچــره اوؤرگیــــــم هر گئجه لر قـــان آغلار
گـوی اُولوم هر گئجه قـوربان سنه جانان منه باخ

یانیروق عشـــق اُودینــا هر بیـــــریمیز بیر یاندا
گل قـــوتارسین بو فـراقین گورلیـــم سن منه باخ

سـاخلارام گؤزلریم اوؤستینده عــــزیزیم سنی من
سینه م اوؤستــــونده یاتان گـــؤزلرینی آچ منه باخ

گوی سنه کؤلگه اُولــــــوم دالدالانیم قــامتینه
یول گئدنده گؤزلیــــــم بیر دو لان هــردن منه باخ

ایستمه عشــــق اُودینا من قــُوجالان واختا یانام
آتش عشقینی ســـؤندوؤرماق اوؤچـون بیر منه باخ

ای عزیزیم نئیه صـــدرانی قُویورسان غریب غربتده
سن قریب کؤنلیمی یاد ایله سُون هردن منه باخ

رحمه گلدون نه گوزل منله مدارا ائلدون

نده قلبیمده کی بو درده مداوا ائلدون

قره گوز اوسته قرا قاشلار ایتی خنجرتک

پیلدی باغریمی گوزیاشیمی دریا ائلدون

آغ یوزونده قره خالون منی ایتدی قره گون

ادیمی دیللره سالدون منی رسوا ایلدون

دارادون تللری توکدون یوزوه شام و سحر

باغلادون ال قولومی محشر کبری ائلدون

تار زلفونله چکوب داره منی اولدوردون

صونرا ویردون گئنه جان معجز عیسا ائلدون

هارا گیتدون گوزلیم منده دالونجان گلدیم

من گوزوم اوسته دئدوم هر نه تمنا ائلدون

سویلیردیم ئوزومه وصلیوه بیر کون چاتارام

منی سالدون اودا یاندوقجا تماشا ائلدون

نوار قرمز دور بست بیسکوئیت
همه چیزو از قفل گاو صندوق بانک مرکزی تا بخت دختر همسایه رو بازمیکنه
به جز بست خود بیسکوئیت

بهشت اونقدرم که میگن خوب نیست
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
فکرکن دورتادورت پیغمبرانشستن آدم اصن روش نمیشه پاشودرازکنه چه برسه به اینکه بخواد به حوریا نگاه کنه وااااالاه
تو به گناهات ادامه بده

دوست مــــــــــجازی من چند وقت است برایت مینویسم و تو میخوانی و گاهی تو مینویسی و من میخوانم حواست به من باشد دوست مــــــــــجازی من بین ما هیچ نقابی نیست این روزها درد دلهایمان را به زبان نمی آوریم تایپ میکنیم مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم نامت زیباست اما افسوس مجازی هستی پشت هر یک از لایکها یک مخاطب خاص نشسته است میخواند/فکر میکند/گاهی هم گریه میکند/یا میخندد برای چند دقیقه هم که باشد از دنیای واقعی مرخصی میگیری مینشینی برای دل خودت گاهی هم شب و روز میچرخی در این دنیای رمز دار ولی میدانم قد تمام لبخندهایت تنها هستی اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی دوست مــــــــــجازی من گاهی آنقدر احساس نزدیکی میکنیم که دستمان به مانیتور میخورد بیخود میشویم بین یک دنیا دروغ و اعتقاد فراموش میکنیم خودمان را دور میزنیم منطق و باورهایمان را میخندیم/گاهی هم دروغ میگوییم آنقدر که با تـــــــــــو راحت هستم با خودم نیستم نمیدانم.... شاید این معجزه ی مـــــجازی بودنت باشد دوست مجازی من بودنت را قدر میدانم و دوستت دارم !

چه بی تابانه می خواهمت
ای دوریت
آزمون
سخت
زنده به گوری

چه بی تابانه تو را طلب می کنم...

دلم شکست

عیبی ندارد شکستنی است دیگر ، می شکند

اصلا فدای سرت ،

قضا و بلا بود از سرت دور شد . . .

اشکم بی امان می ریزد

مهم نیست

آب روشنی است

خانه ات تا ابد روشن عشق من...

اگه قلبمو شکستی به فدای یک نگاهت

این منم چون گل یاس نشستم سر راهت

تو ببین غبار غم رو که نشسته بر نگاهم

اگه من نمردم از عشق تو بدون که روسیاهم

اگه عاشقی یه درده چه کسی این درد ندیده

تو بگو کدام عاشق رنج دوری رو ندیده

اگه عاشقی گناهه ما همه غرق گناهیم

میون این همه آدم یه غریب و بی پناهیم

تو ببین به جرمه عشقت پره پروازمو بستند

تو ندیدی منه مغرور چه بی صدا شکستم