آﺏ ﺭﺍ ﮔﻞ ﻧﻜﻨﻴﺪ . . .

یه موضوعی هست خیلی دوس دارم بدونمش!
اونم اینه که چرا تو اینترنت همه توی عکساشون در حال گشت‌و‌گذار و تفریح و خنده‌ ن ولی تو پستهاشون از غم دوری و جدایی و خیانت در حال زار زدنن؟!
اسکل کردن ما رو آیا؟
دوربین مخفیه؟
بالاخره مشکل دارن، غم دارن، یا همه چی ردیفه و میزونن؟؟
ما چیکار کنیم؟ بالاخره غصه بخوریم براشون یا حسودی کنیم به خوشیشون؟!
خدایی تکلیف مارو روشن کنن دیگه

بعضی آدم ها عین لیوان می مونن …


زیادتر از ظرفیت که بهشون بها بدی سر ریز میکنن ،

اول خودشون رو به گند میکشن بعد دور و برشونو !!!

ﻫﯽ ﺭﻓﯿﻖ
ﺍﺯﺗﻮ ﭼﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ
ﺍﺩﻡ ﻫﺎ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺩﻭﺭﻡ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮎ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﮑﯽ ﺍﺯﻫﻤﯿﻦ
ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺭﺍﺑﻪ ﻧﺎﻣﻢ ﮐﻨﻨﺪ

تو نیستی، اما
وقتی به تو فکر می‌کنم
صدای آب را
در رگ‌های خاک می‌شنوم.

گل‌سرخِ حیاط
در آینه‌ی نگاهم
زود به زود می‌شکفد
و آسمان
پُر از پروانه و بادبادک می‌شود.

تو نیستی، اما
وقتی به تو فکر می‌کنم
دریا نزدیک‌تر می‌آید
ابرهای سیاه دور می‌شوند
و باران
هر وقت بخواهد می‌بارد.

تو نیستی، اما
وقتی به تو فکر می‌کنم
تو را می‌بینم...

یـہ وقتـایے هـم هسـت
ڪـہ مزه بودن یڪے
یـہ جوری رفتـہ زیر دنـــدونـﭞ !!
ڪـہ وقـتـے ازش دوری
همـہ چے میشـہ زهرمــــار!