همیشه آخرین سطر برایش می‌‌نوشتم
روزی بیا که برایِ آمدن دیر نشده باشد "
می‌ نوشتم" روزی بیا که هنوز دوستت داشته باشم
که هنوز دوستم داشته باشی‌ "
می‌ نوشتم در نبودنت به تمام ذرات زندگی‌ کافر شده ام
جز ایمانِ به بازگشتِ تو
امروز می‌‌نویسم یقینا آمده است
ولی‌ روزی که من از هراسِ دیوار ها
خانه را که نه خودم را ترک کرده بودم .

برای انچه که دوستش داری از جان باید بگذری بعد ،می ماند زندگی و آنچه که دوستش داشتی...
قول میدهم لام تا کام حرفی نزنم فقط بگذار از دال تا میم بگویم ،بگذار بگویم "دوستت. ارم"دیگر لام تا کام حرفی نمیزنم.
تو مرا نادیده بگیر...ومن بدنم روز به روز کبودتر میشود از بس ...خودم را میزنم به نفهمی...!!!

دیوانه نمی‌گوید دوستت دارم…
دیوانه می‌رود تمام دوست داشتن‌ها را به هر جان کندنی که شده،
از هر دری جمع می‌کند و می‌زند زیر بغلش و می‌ریزد
به پای کسی که هیچوقت قرار نیست بفهمد دوستش دارد...

بــا آنکـه زنــم ...

نمی ترسم اگر نگـاهت کنم و

من بگویـم دوستت دارم !

نمی ترسم اگر بـار اول من ببوسمت ..!

نمی ترسم اگر جـار بـزنم که عـاشقم!

ولـی وای بر آن وقت که تـو نـاز کنی ...

مطمئن بـاش ، مــردانــه می روم ..!

دهانت را می بویند ، مبادا گفته باشی دوستت دارم ، دلت را می پویند مبادا شعله ای در آن نهان باشد ، عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد .