می خواهم دوستت داشته باشم
فراتر از هر وهم و خیال
بی هیچ ترسی
برای یک روز یک ساعت
زمان مهم نیست
درگیر ابدیت نیستم
دارم دنبال واژه ای می گردم
تا تو را صدا بزنم
واژه ای اندازه ی اشتیاقم به تو
واژه ای که حجم شورم را تاب بیاورد
نه اصلن بگذار با سکوت بگویم
شاید واژه ها توان گفتن ندارند....
مهم نیست ...
وقتی در هر دم و بازدمم تکرار می شوی
می خواهم
با تو بخندم
با تو بنویسم
با تو بخوابم
با تو بیدار شوم
با تو قدم بزنم
بگذار تمام خود م را با تو درمیان بگذارم....
تو بی تردید معبد تمام نیایش های منی...

تو بد تا می کنی و من

یجورِ بد دوست دارم

نمی دونم چقدر اما

زیاد از حد دوست دارم

پر می شوم از تو
و تهی از منی که
دیگر هیچ هم
برای نامیدن این روزهایش زیادی است .....
چه کسی می داند
که چه شکوهی دارد دوست داشتن تو
هیچ کس نخواهد فهمید
رویای دستهای مرا
در جستجوی لمس خیالت.....
انگار ادمهای سرزمین من
هم کور و هم کرند
که نه عشق می دانند ونه هیچ.......
بگذار به خیال خودشان زندگی کنند
وبگویند:
(عشق ادمی را کور می کند و کر ...........)

بی تو چه سخت
این ساعت ها درگیر تکرارند ........
گفته بودم تمام دنیای منی یا نه؟
گفته بودم بی تو چوب حراج به شعرهایم خواهم زد؟
گفته بودم که دلتنگیه چشمهایت مرا خواهد کشت؟
فرفی نمی کند
کجای زمان ایستاده باشی
عاشق که می شوی
یا دلهره ی بودن ها
یا دلشوره ی نیامدن ها
یا دلخریه نماندن ها
یا دلتنگیه نیامدن ها
عاشقترت می کند ....
من این دلهره ها و دلشوره ها
دلخوری ها و دلتنگی ها را
بی هیچ چشمداشتی
دوست دارم.....
ساعتها را بگو
تا همیشه تکرار شوند
می خواهم همین جای زمان بایستم ................./