دست نوشته اى از ويكتور هوگو ......

اى ستمگران ، در غفلت بـــه ســر بَـــريـــد و خــود را
فَــربِـــه سازيد ؛ هر چه مى توانيد گران تــر بفروشيد
و بيشتر سود جويى كنيد .
شما خوراك هاى خـــوب بــخوريد و خـــوب بياشاميد
اما تــو اى *** درستـــكارى ***
مــــن ، بهــــتر آن مـــى دانــــم كــــه نــــانِ خــالـــىِ
تـــــو را بــــخورم ولـــى حـــقِ ديــــگران را نـــه .

گـر باده خوری تو،با خردمندان خور                 یا با پسری لاله رخ خندان خور

بسیار مخور،ورد مکن ،فاش مساز                  اندک خور و گاهگه خورو پنهان خور

مـــرگ به زودى مـرا به سر منزل جــاويد خواهد
رساند .
صداى پاى اسب هاى سپيدش را كـه از آسمان
فرو مى آيند مى شنوم .
و من كسى را مى مانم كه با بى صبرىِ فراوان
در كـــنارِ جـــاده منتظرِ كاروان است ، بـــــراى
رسيدن به آن اقامتگاه ابدى ، به نزد خدا .

بچه بودم بابام منودزدید ببره خارج باخودش .توبغل عمه ام بودم ازدستش سرخوردم ازکوه پرت شدم پایین....

23سال بعد..

پیداکنید پرتقال فروش را

با همین دوتا چشمام دیدم که دختر متولد نیمه دوم 86 پست گذاشته : " آقامون میگه من همه دنیاشم " !!!!!!!!!

آره به موت قسم یه همچین موردی داشتیم.

من !!@@!!
عاشقا !!*-*!!
دخترای دم بخت !!##!!

لایک نمی خوام فقط سرجدت تونستی مطلب رو حزم (هضم) کنی؟

مورد داشتیم دختره تو نماز به خدا گفته خدایا پرونده اعمالمو صورتی کن
.
.
.
.
.
خداوندا این شادی هارا ازما نگیر

الهی امین

يادم باشد : حـــرفى نزنــم كه به كسى بر بخورد
يادم باشد : نـــگاهى نكنم كـــه دلِ كسى بِـــلرزد
يادم باشد : راهــــى نـــروم كـــه بــــيراهه بـاشد
يادم باشد : خطى ننويسم كه كسى را آزار دهـد
يادم باشد : كــــه ** روزگــــار ** خــــوش است
يادم باشد : هــــمه چـــــيز ** روبــــراه ** است
** تنـــها اين دلِ من است ديگر دل نمى شود **

بچه كه بودم وقتى دلم خيلى مى گرفت ، مادرم هميشه اين
شعر رو برام مى خوند :

وقـــتى دلــــت تنــــــگ شـــد
وقـــتى چشــــمات تــر شـــد
وقـــتى ديـــگه نـــبود كســى
امــــــيدِ يــــــه هــــــم نفسى
بــدون كه اينجا هست كسى
كـــه تــو بـــراش هــمه كسى

زنده باشى هميشه مادرم

زندگـــــي بِد و بِستونه

گآهــــي آفتابُ

گآهي بآرونِ

اوني كه چَتـــــــرَم شد زيرِ بآرونـا

تو تآبِستون كنآرَم اونــــه


*خودتـــــي/سيــــنآ حجآزي*

ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﻫﯿﭽﮑﺲ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺳﻘﻮﻁ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﻭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ
ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ،
ﺭﻧﮓ ﻋﻮﺽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ،
ﺗﺒﺪﯾﻞ
ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ
ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻮﺫﯾﺎﻧﻪ ﻭ ﭘﺎﻭﺭﭼﯿﻦ ﺭﺧﻨﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﻗﺪﻡ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺣﺬﻑ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﻢ،
ﺷﮏ ﻣﮑﻦ ﮐﻪ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﺭﺍ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺷﺖ.
نادر ابراهیمی..