اسم من گم شده است
توی دفترچه ی پر حجم زمان
دیرگاهی است
فراموش شدم
اسم من گم شده است
لا به لای ورق کهنه ی آن لایحه ها
زیر آن بند غریب
پشت انبوهی از آن شرط و شروط
لای آن تبصره ها
اسم من گم شده است
در تریبون معلق شده سخت سکوت
حق من گم شده است
زنگ انشاء
کسی انگار نمی خواست معلم بشود
شأن من گم شده است
شأن من نیست بنالم
شأن من نیست بگویم
زتهی ، ز نبود
یا از این زخم کبود
لیک
رنگ رخساره گواهی دهد از سر درون
از همه رنج فزون ...

اینجا قلعه تنهایی من است. دیر زمانی است صدای گذر
هیچ پرنده ای سکوت آسمان آن را برهم نزده وهیچ کس
حتی غریبه یا گمشده ای گذارش بدین سرزمین نرسیده.

دقیقا زمانی که داری توی بی‌خیالی همه چیو فراموش میکنی
یهو یه آهنگی،
یه نوشته‌ای،
یه اسمی،
یا حتی یه حرفی ...‌
همه خاطراتو میاره جلو چشمت ...

مردم دنيا زمان رو 3 حالت می بينن، اما ما ايرانيا 4 حالت..؛ زمان گذشته ، زمان حال ، زمان آينده ، زمـــان شـــاہ.....!!!!

خسرو شکیبایی می گفت: بعضی وقت ها { روزگار} ؛

یکی طوری می سوزونتت که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن،
بعضی وقت ها یکی طوری خاموشت میکنه که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن.
زمانه ایست که خیلی خیلی ، چیزها آنطوری که بود یا باید باشد نیست.

صبورانه در انتظار زمان بمان. هر چیز در زمان خود رخ میدهد .حتی اگر باغبان باغش را غرق اب کند . درختان خارج از فصل خود، میوه نمی دهند.

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان ِ قیل وقال پرست



چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور ِ خیال پرست؟!!

روزی صد بار باهم خداحافظی کردیم
اما افسوس...
معنای خداحافظی را زمانی فهمیدم
که تو را به خدا سپردم!

یادش بخیر یه زمانی تلویزیون تبلیغ سس و رب رو میکرد و بعد میگف : هزاااااااااااار سکه تمام بهار آزادی دو هزااااااااار نیم سکه... الان دستمال توالت هم نمیتونن جایزه بدن!

از بارزترین عقده های دوران کودکی من این پنیرهای سوراخ سوراخ ِ که در کارتون تام جری نشون میداد.
شایدم یکی از دلایلی که وزیری وکیلی چیزی نشدم همین باشه زمان ما از اینا نبود!