من در تو نگاه می کنم , در تو نفس می کشم
و زندگی
مرا تکرار می کند
بسان بهـــار
که آسمان را و علف را
و پاکی آسمان را
در رگ من ادامه می یابد ...

هوا را هر چقدر نفس بکشی ، باز برای کشیدنش بال بال میزنی
عین تو که هرچقدر باید باشی ، باز باید باشی
می فهمی چه می گویم ؟
بودنت مهم است عشق من ، همین
ایکاش فصل بودن را ترک نمی کردی ....

آقای مجری:سشوار من کجاس؟
_سشوار؟چی؟سشوار چیه؟
_چه اسم خنده داری
_بابا سشوار.مگه نمی دونین سشوار چیه؟اون چیزی که باهاش سرمونو خشک میکنیم.
_حوله حوله،حوله، حوله
_حوله نه. اونی که باد می زنه.
_پنکه.بنکه. پنکه.
_پنکه نه، باد شدید می زنه.
_کولر،کولر،کولر،کولر
_نه ... بابا ..باد میزنه داغه داغه
_داغه؟اتو اتو اتو اتو
فامیل دور: اجاق اجاق اجاق... شما
مجری:بابا سشوار نشنیدین تاحالا؟
فامیل: یه راهنمایی میشه بکنین آقای مجری؟ تو جیب جا میشه؟
مجری:ببینین سشوار...اینی که تو حموم بود من میزدم به سرم.
_شامپو شامپو شامپو
_نه شامپو نه بچه ها اااااااا
فامیل:شما لیف می زنید سرتون؟
مجری:من اون سشوارو میخوام.اون سشوار کجاست؟
فامیل:سشوار من بعید میدونم تو خونه داشته باشیم.فوقش یه شواره که اونم تو اینجا ما نداریم.ما تو دور یه نفرو داشتیم یه شوار داشت
پسر عمه:خب خب
فامیل: بعد چیز شد اون شوارش فوت کرد یه شوار دیگه گرفت شد دو شوار.به اون میگن دو شواره...سه شوار دیگه نشنیده بودیم
))

زندگی رقص نجیبی ست
که از چشمه ی بودن جاریست
رقص یک شاپرک بازیگوش
لای یک دسته گل یاس معطر در باغ . . .
رقص یک نغمه ی آرام اذان ...
که شبی باد میان من و این قبله پراکنده کند . . .
رقص کِرمی شب تاب
که شبیه تپش خورشید است . . .
زندگی شعر نجیبی ست
که در دفتر اندیشه ی این گنبد دَوار
پر از قافیه است . . .

تـا کـه دلبـسـته ی آن زلـف پـریــشـان توام
جـان بـه کـف جامه دران برسرمـیدان توام
تـا کـه با تــیــر نـگـاهـت دل مـا دوختـه ای
دیـن ودل بـاخـتـه و گـوش بــه فـرمان توام
حیـرتم نیست از ایـن بی سـر وسامـانی دل
بلکه مـحو لب وآن چـهـره ی خـنـدان تـوام
گر تـو از شوق وجودت به تمـاشـای خودی
مـن چـو آیـیـنـه هـمـه دیــده وحـیـران تـوام
تـا ابـد چـون نـکـشـم نـاز سـراپـات کـه مـن
در ازل سـاخـتـه پـرداخـتـه ی جـان تـوام
بـی وفـا بــر جـگـر ســوخـتـه آبـی نـزدی
سـاقی امشب کرمی ،دسـت بــه دامان تـوام
ای زلیخا زچـه رو سـرخـوشی از جام جفا
یـوســف بـی گـنـه افــتـاده بـه زنـدان تـوام
گـر کـند صیـد غـزالـی غـزلـم نیست عجـب
من که شب تـا به سحرمـرغ غزلخوان توام....