باید عاشق باشی تا بفهمی

نگاه سرد یعنی چی

دست سرد یعنی چی

سکوت می کنم و عشق ، در دلم جاری است
که این شگفت ترین نوع خویشتن داری است
تمام روز ، اگر بی تفاوتم ؛ اما
شبم قرین شکنجه ، دچار بیداری است
رها کن آنچه شنیدی و دیده ای ، هر چیز
به جز من و تو و عشق من و تو ، تکراری است
مرا ببخش ! بدی کرده ام به تو، گاهی
کمال عشق ، جنون است و دیگرآزاری است
مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست
ببخش اگر نفسم ، سرد و زرد و زنگاری است
بهشت من ! به نسیم تبسمی دریاب
جهانِ جهنم ما را ، که غرق بیزاری است

همسر: چکار میکنی بعد اینکه من بمیرم؟ میری زن دیگه میگیری؟
شوهر: قطعا نه!
همسر: چرا نه؟ دوست نداری دوباره متاهل بشی؟
شوهر: خوب معلومه که میخوام
همسر: خوب چرا پس نمیخوای دوباره ازدواج کنی؟
شوهر: باشه باشه دوباره ازدواج میکنم
همسر: ازدواج میکنی واقعا؟
شوهر: ……!؟
همسر: یعنی تو همین خونمون باهاش زندگی میکنی؟
شوهر: البته خوب اینجا خونه خوب و بزرگیه
همسر: بهش اجازه هم میدی ماشینم رو برونه؟
شوهر: احتمال زیاد، خوب ماشین نو هست دیگه
همسر: ع[!]ای من رو هم با ع[!]اش عوض میکنی؟
شوهر: اگر جای مناسبی باشه چرا که نه؟
همسر: جواهراتم رو هم بهش میدی؟
شوهر: مطمئنم که اون جواهرات مخصوص خودش رو طلب میکنه
همسر: یعنی کفشم رو هم میپوشه؟
شوهر: نه سایزش ۳۸ هست
همسر: [سکوت]
شوهر: [گند زدم!]

همیشه اخطار ها زنگ ندارد   گاهی سکوت اخرین اخطار است ...........

تا چشم هار ابستم ، آرزویم تو شدی
فکر رفتن کردم سمت وسویم تو شدی
تا که لب وا کردم ،گفتگویم تو شدی
در میان سکوت شبهایم ،جستجویم تو شدی
زیر باران پر احساس خیال ،شستشویم تو شدی
هرکجا بودی من ،رو به رویم تو شدی
مهربان !در تمام قصه های من هیچ کس جز تو نبود
همه اویم ، تو شدی...

چه احساس غريبي ست

وقتي كه پر از گفتگويي،

پر از حرفي،

پر از شعري...

پر از فريادي...

اما ديگر هيچ حوصله اي،

حتي براي نوشتن هم نداري...

 

نه واژه اي براي بيان مي يابي...

نه محرمي براي گفتگو،

نه حنجره اي براي برآوردن ِ فريادي...

 

تنها مي ماني...!

 

مثل يك ماهي ِ تنهاي اسير در دل ِ تُنگ...

مثل يك شاپرك ِ زخمي و خسته و گنگ...

 

هوس ِ اقيانوس و هزاران گل مريم در دل داري!

 

خواب ِ درياي زلال، خواب گل هاي سپيد،

خواب ِ رهايي از بند، خواب پريدن در باد...

چه احساس هاي لطيفي، چه روياهاي قشنگي،

 

اما افسوس تمام ِ سهم تو از بيداري...

ميشود غم تنهايي و روزهاي تكراري...!

 

مات و مبهوت و غريب...

به روياهايت خيره مي ماني...

فقط نگاه ميكني...

فقط سكوت ميكني...

زل ميزني به ناكجا...

دوباره بغض ميكني...

 

دوباره سکوت

سکوتـــــــ پشت گوشی تلفن سنگین ترین سکوتهاستــــــــــ.

نه از دستـــــــــــ ها کاری ساخته است ؛

نه از چشــــم ها...

、、｀、、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽヽ、ヽ、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ ヽ、ヽ｀｀、ヽ、ヽ、ヽ.｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ｀、ヽ 、ヽ｀、ヽ ╱◥████◣ │田│▓ ∩ │◥███◣ ╱◥◣ ◥████◣田∩田│ │╱◥█◣║∩∩∩ ║◥███◣ ││∩│ ▓ ║∩田│║▓田▓∩║ ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ

باز باران با ترانه میخورد بر بام خانه... خانه ام کو؟ خانه ات کو؟ آن دل دیوانه ات کو؟؟؟؟ روزهای کودکی کو؟ فصل خوب سادگی کو؟ یادت آید روز باران! گردش یک روز دیرین.. پس چه شد؟! دیگر کجا رفت؟! خاطرات خوب و شیرین باز باران، بی ترانه، بی هوای عاشقانه، بی نوای عارفانه، درسکوت ظالمانه، خسته از مکر زمانه، غافل از حتی رفاقت، هاله ای ازعشق ونفرت، اشکهایی طبق عادت، قطره هایی بی طراوت، روی دوش آدمیت، میخورد بربام خانه…

بعضی ها سکوت شان هم صدای دروغ می دهد

سکوت میکنم تا خدا سخن گوید