ﺗﻨﻬﺎﺧﻮﺑﯿﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻮﺑﻠﻮﻧﺪ ﻭﭼﺸﻢ ﺁﺑﯽ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
ﺩﺧﺘﺮﭼﺸﻢ ﻭﺍﺑﺮﻭ ﻣﺸﮑﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﻩ ﺩﯾﮕﺴﺖ !! ﺑﻌﻠﻪ ، ﺩﺧﺘﺮ
ﺍﯾﺮﻭﻧﯽ ﻭ
ﻋﺸﻘﻪ
ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﻣﺎﭼﻢ ﮐﻨﯿﻦ

باورکن عشقم باور کن
می دونم که عاشقم بودی
می دونم
می دونم دوسم داشتی
می دونم
ولی مجبور بودی که خرابم کنی
اره مجبور بودی
مثل ادمای این دنیای ماشینی که عاشق طبیعت هستنن
ولی مجبورن از وسط جنگل جاده بندازن

فکر کنم درد شکست عشقی ژاپنی ها چند برابر بیشتر ازماست!!!!



بدبختا هرجا نگاه کنن قیافه طرفشون رو میبینن

قانون دوم نیوتن(پایستگی عشق):عشق در پسران هرگز از بین نمیرود بلکه از دختری به دختر دیگر انتقال میابد.

کفرم راکه درمی آوری ایمانم به عشق بیشتر می شود

دلم از نرگس بیمار تو  بیمارتر است
چاره کن  دردکسی کز همه ناچارتر است
من بدین طالع برگشته چه خواهم کردن
که زمژگان سیاه تونگون سارتر است
گر توام وعده ی دیدار ندادی امشب
پس چرا دیده ی من از همه بیدارتر است
هر گرفتار که در بند تو می نالد زار می برد
حسرت صیدی که گرفتار تر است
عقل پرسید که دشوارتراز مردن چیست
عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است

ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم / بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم
آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب / نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب.

                                                                                                                            دل تنگم و جز روی خوشت در نظرم نیست

در گیتی و افلاک به جز تو قمرم نیست با عشق تو شب را به سحر گاه رسانم

بی لذت دیدار تو شب را سحرم نیست

زمین سوخته را رهگذار خود کردی

چه شدکه یادی از این خاکسار خود کردی

توآن چکیده ی رحمت نیامدی آنقدر

که پیرصومعه را روزه خوار خود کردی

به جرم اندک وعذر زیاد ولطف بیان

زبان گنگ مرا وامدار خود کردی

غزال خطه ی طوس ای ظریف پا بگریز

گوزن دشت مغان را شکار خود کردی

توامدی که بمانی وخوب هم ماندی

همین قدر که دلی بی قرارخود کردی

مرا که حدعطش از دوکاسه سرمی رقت

به نیم جرعه دوچندان خمار خود کردی

سرشک نقطه ی عطفی ست از غریزه به عشق

ببین چه گوهریای دل نثار خود کردی

بیتوته كوتاهی است جهان

در فاصله گناه و دوزخ

خورشید

همچون دشنامی بر می آید

و روز ، شرم ساری

جبران ناپذیری است .

آه ،

پیش از آنكه در اشك غرقه شوم

چیزی بگوی...

درختان ، جهل معصیت بار نیاكانند

و نسیم ، وسوسه ئی است نابكار .

مهتاب پائیزی كفری است

كه جهان را می آلاید.

چیزی بگوی

پیش از آنكه در اشك غرقه شوم

چیزی بگوی...

هر دریچهِ نغز

بر چشم انداز ِ عقوبتی می گشاید .

عشق رطوبت چندش انگیز پلشتی است

و آسمان سر پناهی ،

تا به خاك بنشینی و

بر سرنوشت خویش گریه ساز كنی !!!

آه ،

پیش از آنكه در اشك غرقه شوم

چیزی بگوی

هر چه باشد ...

چشمه ها از تابوت می جوشند

و سوگواران ژولیده آب روی ِ جهانند.

عصمت به آینه مفروش

كه فاجران نیازمندترانند.

خامش منشین خدا را

پیش از آنكه در اشك غرقه شوم

از عشق چیزی بگوی