من و تو مي دانيم درد و رنج و غم و اندوه ،همه در گذرند آنچه مي ماند و زيباست وفاي من و توست تا كه قلب تو نشد خاطر جمع،به كسي زود مگو من تو را مي خواهم، دوستت دارم!

یوسفی هم که برگشت به کنعان اش استثنا بود ! تو غمت روبخور

ازين تصميم بيهوده چه چيزي قسمتم بوده نگو با من ازين خواستن كه حسرت همدمم بوده چه فهميدي ازين گريه چي خوندي از نگاه من نبودي تو پناه من نبودي تكيه گاه من تواين تصميم بيهوده نشو تكرار دلشوره اگه حتي نگاه تو منو ميخوادُ مجبوره فراموشم شده روزي كه بودم به تو وابسته توي حرفام غم دنياست چقدر دلگيرمُ خسته تو خواهش ميكني اما نميتونم كه برگردم من از دست رفتمُ انگار نميبيني پُر از دردم كجاي گريه هاي من رسيدي تو بداد من نبودي تو براي من نبودي تو به ياد من نبودي تو پناه من نبودي تكيه گاه من

شخصی ادعای پیغمبری کرد. مردم از او کتاب خواستند. گفت : کتاب ندارم جزوه میدم ...

ای که به یادت در آتش غم می سوزم یاد من کن که به یادت همه شب می سوزم .

اگر روزی دلت لبریز غم بود ، گذرت بر مزار کهنه ام بود بگو این بی نصیب خفته در خاک یه روزی عاشق و دیوانم بود

دم هر چی رفیقه گرم ، کمر هر چی نارفیقه خم ، روی هر چی بامرامه کم ، برای دشمنات آرزوی زلزله بم ، انشالله نبینی غم

یادتان باشد که زمان شما محدود است، پس زمانتان را با زندگی کردن تو زندگی بقیه هدر ندهید. هیچ وقت توی دام غم و غصه نیافتید و هیچ وقت نگذارید که هیاهوی بقیه صدای درونی شما را خاموش کند. و از همه مهمتر این که شجاعت این را داشته باشید که از احساس قلبی تان و ایمانتان پیروی کنید

بازم برف زمستونه ، همش یاد تو میمونه تو اوج تلخی یادت ، همش برفه که میمونه نه دلتنگ خودت باشم ، نه اینکه بودنت خوبه همون رویای خوبیته ، خیاله خاطرست خوبه یه سوز مبهمی هستو ، دلم حسش رو میدونه نمیخوام باشی اما غم ، همیشه هست و میمونه

اگر می توانستیم با زبان پرندگان حرف بزنیم ، یا معنای نغمه های پرندگان را بفهمیم ، دنیایمان طور دیگری می شد.... ... در دنیای مجازی همه چیز ممکن است