محکوم عشقم گرفتار یار
مثل پرنده هوادار یار
مثل یه سایه به همراه یار
بود و نبودم به دلخواه یار
هر چی که یار گفت دلم گفت به چشم
از گل و خار گفت دلم گفت به چشم
هر جا که یار بود دلم گفت برو
با گل . خار بود دلم گفت برو
خون شد دل من به افسون یار
فکر دل من پریشون یار
گوشه چشمام فقط جای یار
کار دو چشمام تماشای یار
یار اگر جانانه خریدار شد
دل گل سرخ تو بازار شد
وای گل سرخ دل من خار شد
هر چی شد از دست همین یار شد

یادت باشد
دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا ، تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش .
حواست باشد
دل شکسته ، گوشه‌هاش تیز است .
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین ،
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش ، آرزویت بود ،

فقط صبور باش و ساکت ..