هی سیگار کشیدم تا بلکه از یادم پاکت کنم و اسمتو فراموش کنم ولی بدتر باهر پوک که میزدم وارد
جونم میشدی

وقتی که قطره های اشک آرام آرام بر روی گونه هایم میریزد
وقتی نگاه خسته ی خودم در آیینه ی اتاق تنهاییم مرا به ترس می آورد
وقتی تار موی سپیدم در تلاطم تارهای سیاهم از دید دیگران پنهان می شود
وقتی هزاران درد را با تنی خسته تنها خودم به دوش میکشم
وقتی مجبورم کنار والدینم نقش فرزند شاد را بازی کنم
تنها چیزی که باعث می شود قلبم به تپش ادامه دهد
وجود توست
در کنار سجاده که هیچ حتی در هر لحظه هم نیازی به نقش بازی کردن نیست
نیاز به بازگو کردن نیست
تو خوب میدانی از هرآنچه در من میگذرد
این است که هنوز با عصای بندگی ات روی پاهایم ایستاده ام
و اشک ها و نگاه ها و تار موهای سپید و درد ها را تحمل میکنم
خوب است که تو انسان گونه مرا نگاه نمیکنی
خوب است که نیازی به توجیح ندارم در برابر بزرگواری چون تو
هر قدر دلم گرفته باشد همین که تو هستی کافی است
هرگز نمیتوانم زندگی بدون تو را حتی لحظه ای تصور کنم
گاهی همین جمله کافی است
که نه بخاطر اینکه مانند تو تنهام
نه بخاطر اینکه هر روز به من روزی میدهی
نه بخاطر اینکه این همه نعمت در اختیارم میگذاری
بلکه فقط و فقط
بخاطر بودنت
دوستت دارم خدایا!

اینایی که تا یه چیزی میگی
کنترل خودشونو از دست میدن و عصبی میشن..
اینایی که چند ساعت میمونن تو اتاقشونو در نمیان ..
اینایی که همش خوابن..
همونا که حوصله حرف زدن با هیشکیو ندارن..
همونایی که قرارشونو با دوستاشون کنسل میکنن و میمونن خونه..
اینایی که از صب که پا میشن تا آخر شب با همه دعواشون میشه
اینا از توو داغونن...
خواهشا اذیتشون نکنید...
داره جون میکنه بلکه حالش خوب بشه!

زد بازی - تهران مال منِ -شعر آهنگ

ورس ۱ (مهراد هیدن)

زاخار تور بینمون که نیست/ وقتی‌ مس توپه تنیس

میپپریم از پاریس ونیک/ خرج اضافه می‌شه یه ریز

ولی‌ ما بچه شمرونیم/ آخرشم تهرونیم

یه چند ماه اینجا معهمون، تورو رات نمیدان حیوونی

اون که حال نکرد پس واسطه بیرون/ واسه ایرون عربده از هنجرهامون تا خون بپاچ بیرون

با این که آبی‌ نیست ولی‌ کوسه داره توش/ گرسنه آرزوشون اینه بزنن یه گاز به گوشت

زاخار اینجا حله مشکلا تو رینگ/ نگو `تش بص اون مال خوشگلا تو فیلمِ

چون این بعضیا تو کتمون نمیر/ چیز خوب نداره بگه بگو خفه خون بگیر

چشم به آسمون، که پاسبونِ خکمون/ پنسمونِ زخمِ باز و بدن ما واسه اون

خوشه پروین کآخ نور که بالا سر تاجمون/ رم می‌کنیم پاا به جلو دنیا نوک اجمون

کروس

تو دیگه مال من،

نه زاخار نگو مس معنی‌ وقتی‌ اینجا نیستی‌ که ببینی‌

تو دیگه مال من

کوه کدوم طرف؟ بولوز پلاک تنته و جو میگیرتتو میگی‌

"تهران مال من تهران مال من،"

تهران مال من تهران مال من،

تهران مال من

زاخار نمیتونی‌ بیعی‌ از اون دور الکی‌ دستارو تکون نده..

ورس ۲ (جیجی)

وقتی‌ عطسه می‌کنیم تهران سرما میخر/ بعدم میره

دوستت دارم‌ها را، نگه می‌داری برای روز مبادا

دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را…



این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!

باید آدمش پیدا شود!

باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!

سِنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی هم تلنبار شده‌اند!

فرصت نداری صندوقت را خالی کنی.! صندوقت سنگین شده و نمی‌توانی با خودت بِکشی‌اش…

شروع می‌کنی به خرج کردنشان!

توی میهمانی اگر نگاهت کرد اگر نگاهش را دوست داشتی

توی رقص اگر پا‌به‌پایت آمد اگر هوایت را داشت اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند

توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود اگر استدلالی کرد که تکانت داد

در سفر اگر شوخ و شنگ بود اگر مدام به خنده‌ات انداخت و اگر منظره‌های قشنگ را نشانت داد

برای یکی یک دوستت دارم خرج می‌کنی برای یکی یک دلم برایت تنگ می‌شود خرج می‌کنی! یک چقدر زیبایی یک با من می‌مانی؟

بعد می‌بینی آدم‌ها فاصله می‌گیرند متهمت می‌کنند به هیزی… به مخ‌زدن به اعتماد آدم‌ها!

سواستفاده کردن و معرکه‌گیری…

به سلامتي اونايي که واسه دوستاشون آچار فرانسه ان ولي حتي يه دونه انبردست هم پيدا نميشه پيچاي چششون رو سفت کنه بلکه کمتر چکه کنن

به سلامتي اونايي که واسه دوستاشون آچار فرانسه ان ولي حتي يه دونه انبردست هم پيدا نميشه پيچاي چششون رو سفت کنه بلکه کمتر چکه کنن

دختر که رسید به بیست ، هنوز وقت ازدواجش نیست!
دختر که رسید به بیست و یک، کم کم دور و برش بپلک!
دختر که رسید به بیست و دو ، دیگه دنبالش بدو!
دختر که رسید به بیست و سه، منتظر مهندسه!
دختر که رسید به بیست و چار، دست مامانت رو بگیر و بیار!
دختر که رسید به بیست و پنج، درست شده شبیه گنج!
دختر که رسید به بیست و شش، بیشتر بهش داری کشش!
دختر که رسید به بیست و هفت، یه وقت دیدی از کفت رفت!
دختر که رسید به بیست و هشت، نباید دنبال [!] دیگه ای گشت
دختر که رسید به بیست و نه، هنوز نگرفتیش بی عرضه تو ..؟!!
دختر که رسید به سی، شاید بهش برسی!
دختر که رسید به سی و یک، خر نمی شه با پول و چک!
دختر که رسید به سی و دو، به این راحتی ها نمی شه همسر تو!
دختر که رسید به سی وسه، دیگه دستت بهش نمی رسه!
دختر كه رسيد به سي و چهار،ديگه واسش شوهر نيار
چون اگر می خواست،‌ تا الان ازدواج کرده بود

یه روز یه ترک ه...
اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.. ؛
خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛
یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.

یه روز یه رشتیه...
اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛
برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلقه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛
اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.

یه روز یه لره...
اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛
ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد از شدت عمل احتراز می کرد.

یه روز یه قزوینه...
به نام علامه دهخدا ؛
از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بوده و دیوان پارسی بسیار خوبی برای ما بر جا نهاد.

یه روز ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی و...
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند و قفل دوستی ما رو شکستند... ؛

حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم!!! و اینجوری شادیم !!!!
این از فرهنگ ایرونی به دوره

اگه تو آمریکا نیم ساعت برق بره از لحاظ تکنولوژی ژاپن به امریکا میرسه

اگه تو ایران نیم ساعت برق بره ایران از لحاظ جمعیت به چین میرسه
مملکته داریم