خدای من

نه دور كعبه است،

نه در كلیسا،

ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺳﺎﻝ ﭼﻨﺪﯼ :
.
.
:80 ﺑﭽﻪ . ﻟﺠﺒﺎﺯ
:79 ﻣﻮﺯﯼ . ﺩﻭﺭﻭ
:78 ﺧﻨﮓ . ﻧﻔﻬﻢ . ﺟﺬﺍ
:77 ﺣﺴﻮﺩ . ﺑﺍﻧﻤﮏ . ﺩﻭﺭﻭ
:76 ﺧﻮﺷﺘﯿﭗ . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﻣﻮﺯﯼ،ﺟﺬﺍﺏ،ﺗﻮﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:75 ﺧﻮﺷﮕﻞ . ﺟﺬﺍﺏ . ﺩﻟﺮﺑﺎ . ﺧﻮﺵ ﺳﻠﯿﻘﻪ
:74 ﺧﻮﺷﮕﻞ . ﻧﻤﮑﯽ . ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:73 ﻟﻮﺱ . ﺷﯿﻄﻮﻥ ﺟﺬﺍﺏ
:72 ﺑﺎﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺑﺎ ﺍﺩﺏ . ﺟﺬﺍﺏ
:71 ﺑﺎﺍﺩﺏ ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎ ﺟﺬﺑﻪ
:70 ﺷﻮﺥ . ﺑﺎﻛﻼﺱ . ﻣﻐﺮﻭﺭ
69 ﻭ : ﺧﻮﺷﮕﻞ .... ﺧﻮﺷﺘﻴﭗ ... ﺑﺎﻭﻓﺎ
:68 ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎﻧﻤﮏ
:67 ﺧﻮﺵ ﺳﻠﯿﻘﻪ . ﺧﻮﺵ ﺍﺷﺘﻬﺎ . ﺟﺬﺍﺏ
:66 . ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ
:65 ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ . ﺩﻟﺮﺑﺎ
:64 ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺣﺎﻝ . ﺷﻮﺥ ﻃﺒﻊ . ﺗﻮ ﺩﻝ ﺑﺮﻭ
:63 ﺑﺎﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺑﺎﺣﺎﻝ
.62 ﺑﺎﻧﻤﮏ ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﯿﻄﻭﻥ
.61 ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ،ﺻﺒﻮﺭ،ﺍﺭﻭﻡ
.60 ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ . ﺑﺎﺷﺨﺼﯿﺖ . ﺩﻝ ﭘﺎﮎ

خدایـــــــــــــا ...!
اگه یه روز فراموش کردم خدای ِ بزرگـــــــــــــی دارم ...
تو فرامـــــــــــــوش نکن که بنده کوچیکـــــــــــــی داری ...
با نوازشی و یا شاید تلنگری آرام وجودت را ،
همراهیت را ، مهربانی و بزرگی ات را برایم یاداوری کن.....
.

روزی میرزاجواد آقاسبزواری از شاگردان علامه بحرالعلوم

به سفارش حاج شیخ عبدالوهاب مشیر خراسانی

به همراه حاج آقا میرزامحمد تقی تربتی فیض آبادی معروف به [!] خراسانی

و حاج سید علینقی نراقی معروف به ملک المتکلمین ،

خدمت استاد حاج میرزاآقا ابوالحسن نجفی معروف به مرشدالمتکلمین

شرف حضوریافتند،

ایشان تشریف نداشتند،

همگی برگشتند!

به همین راحتی

علی کریمی پس ازخداحافظی
.
.
.
.
.
علت اختلافش با دایی را مسائل دینی عنوان کرد وگفت:
من مسلمان وشیعه هستم،ولی دایی همیشه مرا کلیمی صدا میزد!

بال مرغ با سویا سس

مواد لازم:
۱ فنجان سویا سس
۳ فنجان آب
یک کیلو بال مرغ
۳ سانتی متر زنجبیل تازه، پوست کنده و خرد شده
۳ حبه سیر، له شده
۳ قاشق غذاخوری شکر
یک تکه دارچین
۲ تا رازیانه کامل

طرز تهیه:
در یک ماهیتابه روغن را داغ کنید و مرغ را به همراه سویا سس سرخ کنید و روی آن آب بریزید تا به جوش بیاید و سپس زیر آن را کم کنید.
زنجبیل، سیر، شکر و دارچین به همراه رازیانه را اضافه کنید و بگذارید با همان دمای کم ۴۵-۶۰ دقیقه بپزد. برای این که مرغ دو طرفش قهوه ای بشه موقع پخت بالها رو زیر و رو کنید.
مرغ ها را به ظرف مناسب انتقال دهید و روی آن سس بریزید (هر سسی که مایلید) و با برنج یا به تنهایی میل کنید.

این روزا، روزهای عروسیه
بینج بزِ بیه و دره عروسی خرجی بونه
عاروس و دامادها، اعلام وجود هکنین، همراه با روز مراسم که اما بیم اتی شام بخریم ))

بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده
فکر نکن بی وفا هستم ، دلم از سنگ نشده...
اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم
باور نمیکنم اینک بی توام
کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی
تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ، تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم
در حسرت چشمهایت هستم ،چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد
بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده
در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به ع[!]ایت ، هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...
کاش بودی و به بهانه هایت نیز راضی بودم ، کاش بودی و من دیگر از سردی نگاهت شاکی نبودم
هر چه خواستم از تو بگذرم از همه چیز گذشتم جز تو ، هر چه خواستم فراموشت کنم همه را فراموش کردم جز تو ، هر چه خواستم به خودم بگویم هیچگاه ندیدم تو را ، چشمهایم را بستم و باز هم دیدم تو را ، هر چه خواستم دلم را آرام کنم ، آرام نشد دلم و بیشتر بهانه تو را گرفت ، هر چه خواستم بگویم بی خیال ، بی خیالت نشدم و به خیالت تا جایی که فکرش هم نمی کنی رفتم...
میخواستم با تنهایی کنار بیایم ، دلم با تنهایی کنار نیامد ، میخواستم دلم را راضی کنم ، یاد تو باز هم به سراغم آمد ، میخواستم از این دنیا دل بکنم ، دلم با من راه نیامد ...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالیست ، بدجور از نبودنت شاکیست ، هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست....

... این راه به کجا مرا فرا میخواند!