به جوووون تو اصلا حس و حالش نیست
بزار همینجا آروم کپـــه مرگمو بزارم ...

پسرا به 4گروه اصلي تقسيم ميشن : ‌گروه اول پسرايي هستند كه دخترا رو بدبخت ميكنن! گروه دوم پسرايي هستند كه اشك دخترا رو در ميارن! گروه سوم پسرايي هستند كه جوون دخترا رو به لبشون ميرسونن! گروه چهارم پسرايي هستند كه كاري ميكنن دخترا روزي 18 بار‌آرزوي مرگ كنن! گروه

تنها چیزی که از من دلجویی می‌کرد امید نیستی پس از مرگ بود. فکر زندگی دوباره مرا می‌ترسانید و خسته می‌کرد. من هنوز به این دنیایی که در آن زندگی می‌کردم انس نگرفته بودم، دنیای دیگر به چه درد من می‌خورد؟؟...

پسرها ۵ دسته هستند: ‌گروه اول پسرایی هستند که دخترا رو بدبخت میکنن! گروه دوم پسرایی هستند که اشک دخترا رو در میارن! گروه سوم پسرایی هستند که جوون دخترا رو به لبشون میرسونن! گروه چهارم پسرایی هستند که کاری میکنن دخترا روزی ۱۸ بار‌آرزوی مرگ کنن! گروه پنجم پسرایی هستند که به اشتباه فکر میکنن جزو هیچکدوم از گروههای بالا نیستن !!!

به حیف نون میگن خاطره از کودکی داری ؟ میگه آره : تا شش سالگی فکر می کردم اسمم دست نزنه ! تازه یه داداش کوچکتر داشتم اسمش بتمرگ بود !

وقتی دل ارزش خودش را از دست بدهد و چشمهایت دیگر اشکی برای ریختن نداشته باشد،
وقتی دیگر قدرت فریاد زدن را هم نداشته باشی،
وقتی دیگر هر چه دل تنگت خواسته باشد گفته باشی،
وقتی دیگر دفتر و قلم هم تنهایت گذاشته باشند،
وقتی از درون تمام وجودت یخ بزند،
وقتی چشم از دنیا ببندی و آرزوی مرگ بکنی،
وقتی احساس کنی تنهاترین هستی،
چشمهایت را ببند و از ته دل بخند که با هر لبخند روحی خاموش جان میگیرد و درخت پیر جوا

می رسد روزي كه بي من روزها را سر كني
مي رسد روزي كه مرگ را باور كني

مي رسد روزی كه تنها در كنار قبر من
شعر هاي كهنه ام رامو به مو از بر كني

تركه ميره به يكي خبر مرگ مادرش رو بده ، بهش ميگه : يه شتري بود كه در خونه همه ميخوابيد ! ؟ يارو ميگه : خوب ؟ ميگه : اين دفعه رو ننه تو خوابيد !

از ريشه مي كَنَند درخت بلند را
آن نخل بي شكوفه ي گيسو كمند را
مادر!صدا ،صداي عروسي ست گوش كن
دارند مي بَرند همان قد بلند را
مادر! ببين زنان چه جسورانه بسته اند
برجاي جاي بوسه ي من دستبند را
مادر مراببخش كه هنگام رفتن است
وقت است تا رها كنم اين قيد و بند را
اينك وصيتي ست مرا:«روز مرگ من
آنان كه تا كنار جسد مي رسند را،
-تأكيد كن بگو كه بخوانند جاي «حمد»

مانند علف های لب مردابیم
خوابیم و همیشه تا کمر در آبیم

مرگ آمده است زندگی صید کند
ما هم که همه کرم سر قلابیم