در تصوراتم
گاهی
خودم را در راه یافتن جایی
که خاطرات در ان جایی ندارد
تجسم میکردم
جایی که نه شکستها ونه دوریها ونه.....
هیچکدام را در ان جایی نیست
مثلا پارادایز
ولی دیروز فرصتی کردم وبه یک خانه سالمندان سری زدم
پرادایزی بود انجا
همه الزایمر داشتند
عجب بهشتی بود
مست مست
ولی
منو نگرنداشتن
گفتند برای اینجا موندن شرایطت جور نیس

.:: عشق کور نیست فقط نمی بیند ::.

هیچ کس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی به کسی ببخشد و هیچ کس آنقدر ثروتمند نیست که به لبخندی نیاز نداشته باشد.

نفرین به همه ی خودکارها ، هیچ کدامشان بلد نیستند درد مرا بنویسند

تف به این زندگی
.
.
تف به این شانس
.
.
تف به این بد بختی
.
.
تف به این هوا
.
.
.
.
. .
.
.
.
. .
.
.
.
. .
.
.
.
. .
.
.
.
. .
.
.
.
.
چیه میای پایین؟؟تانکر که نیستم تفم تموم شد دیگه

دوستت دارم ، یک کلمه است با دنیایی از مسئولیت ، گفتنش هنر نیست !
مسئولیت پذیرفتنش هنر است