• ترم پنجم (ترم مشروطه گي):
الو سلام استاد!
قربون بچه ات! دارم مشروط ميشم، 2 نمره بهم بده.
به خدا ديشب بابابم سكته كرد، مرد.
مامانم هم از غصه افتاد پاش شكست الان تو آي سي يو بستريه.
منم ضربه روحي خوردم شديد، دچار فراموشي شدم اصلاً شما رو هم يادم نمياد ...
اگه اين مورد مشروط پشروطه ما اوكي بشه قول ميدم جبران كنم ...

• ترم ششم (ترم ولخرجيدگي) :
الو مامان من خونه مي خوام!
راستي اون 50 تومني كه 3 روز پيش فرستادي تموم شد.
دوباره بفرست. خرج پروژه ام شد!!!

• ترم هفتم (ترم پاتوقيده گي):
خودتون ديگه سير تا پيازشو حدس بزنين ديگه ...

• ترم هشتم (ترم فارغ التحصيلگي):
الو سلام خانم.
واسه اين آگهي كه توي روزنامه داديد تماس گرفتم.
فرموده بوديد آبدارچي با مدرك ليسانس و روابط عمومي بالا ...
اي واي بر من؛ كي ميره اينهمه راهــــو ...

! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

بـه سـاز عشـق مـی چـرخـم بـه بـاغ سبـز چشمـانـت

بسـاط گـــل بـه لـب دا…رم بیفشـــــانـم بـه دامـــــــانـت؟

تمــــام شهــر خـوابیــده ، مـن بــه یــاد تــــــــو بیــــدارم

سـراپــا چشــم دیــــــدارم کــه شــب تــابــد ز مـژگـانـت

خیــال عــاصیـــم امشــب ، امیــد دسـت گـرم تـــوسـت

چـه خـوش بخشیـده رویــایــی بـه مـن لبخنـد پنهــانـت

بـه هــــــم زد یـک نـگــاه تـــــو شـکــوه شهـــــرک دل را

چــه کــاری کـرده ای بـا دل بـگــو جــانــم بــه قــربـانـت؟

چـه بـنــوازی چـه نـنــوازی غــرورم سهــم قـلـــــب تـــــو

به نسيمی همه راه به هـــم می ‌ريزد

کی دل سنگ تو را آه به هم می ‌ريزد؟

سنگ در برکه مـی ‌اندازم و مـــی ‌‌پندارم

با همين سنگ زدن، ماه به هم می ‌ريزد

عشق بر شانه هم چيدن چندين سنگ است

گاه مــی ‌ماند و ناگاه بــــه هـــــم مــــی ‌ريزد

آن چه را عقل به يک عمر به دست آورده است

عشق يک لحظه کــــــوتاه به هــــــــم می ‌ريزد

آه، يک روز همين آه تــــــو را می گيرد

گاه يک کوه به يک کاه به هم می ‌ريزد

(نجیب زاده)

_{دلا بــسوز کــــه سـوز تو   کـــارهــا   بکــــند}

^{نـــیاز  نیــــم  شبـــی دفع  صدبلا    بکـــــند}

^{تــــــو با خدای خــــود اندازکارو دل خوش دار}

^{کـــــه رحم  اگر نکند  مدعی  خــدا  بکـــــند}

^{عتـــاب  یار   پریچهره   عــــاشقانه    بکــش}

^{کــــه یکـــــ کرشمه تلافی صد جـفا  بکـــــند}

^{طبیب عشق مسیحا دمست و مشفق لیـک}

^{چـــو  درد  در  تــــو  نبیند کـــه را  دوا بکــــند}

^{ز مـلـــک تا   ملکـــوتش    حجـــاب    بردارند}

^{هــــر آنکـــه خدمت جام جهان  نما  بکـــــند}

^{زبخت خفته  ملولم   بود   کـــــه    بیـــداری}

^{بـــوقت  فاتحه  صبح   یـــک   دعـــا   بکــــند}

^{بسوخت حــــافظـــ  و بویی به  زلف  یار نبود}

^{مگـــــر دلالت این دولتـــش صــــــبا بکــــــند}