اینـجــــا ، زمین …
ارزانــــتر از هـمه چـــــیز ، انــسان !
نـــــرخَ ش هـــــم بـــــروز نــیست !
امّــــا ،
مصـــرفـش تـــــاریـــــخ دارد !
سلام ، تـــــولــــــیدَش !
و انــــــــقضـــایــــــــش ؛
خــــداحــــافــــظ

حــــواست بـہ دلتــ باشد . . .
آن را هـــر جایــــے نگــذار!
ایــن روزهــــــا دل را میــدزدند . . .
بــعد ڪہ بہ دردشـــان نـخــورد
جـای صـــندوق پـستـــ آنــــرا در سطل آشـــــغال مے اندازند !
و تــو خوبــ مـیـــــدانے دلے که اَلمثنے شد!
دیــگر دِلــــ نمـیشود..

دلــم پاییـــز میخواهد

ترجیحا مــهر ماه

باران هم بــبارد و تـنهـــایى

دلــم قدم زدن میخواهد

از ایـــنجا تا جایی بی انتـــها

تا جایى كه توانی براى ادامه نـــماند

تا اوج لـــمس رنگ بـرگ ها

تا نهـــایت استـشمام خوشبـوتـــــرین عطـر جهــان

لا به لاى درختان نیــمه برهنه ى نــم خورده ...

دلــم بدجـور بــــى تاب پاییــــز است

فصـل مـــن ...

زودتــــــــر بیـــا

و تنهـــا همـــــــــــבرב یڪــ لیواלּ نـωـڪــافـــــﮧ בاغ!

تا عـــطرش مرا از בرבهایم فــــــــــارغ ڪـنــב ...

چــﮧ ωـخـــــت اωـــت نــﮧ؟!

وقتے کــﮧ بــــوے عـــــطر تــنــے نیـωـت تا تـωـڪیــלּ בرב هایت باشـב

آבم بــﮧ عـــــطر یڪــ لیواלּ نـωـــڪــــافــﮧ בل ببنـבב…!!!

چـــﮧ بیـــهــوده اختــــرآعـ شـُــد ...

« سـَـم »! « شکنـــجـــﮧ»! « تیـــغ »! « چـــو بــﮧ دآر » . و امثــآلـ اینـــهـــآ!

وقتــے یـکـــ خـــآطــره مــے تــَــوآنــــد:

نفســـتــ را بنـــد بیـــآورد

زمــــیــטּ گیــرتـــ کنــــد

تــــو را بـــﮧ گـــریـﮧ بینـــدازد

خونــتـــ را بـــﮧ جــــوشــ آورد و ...