گاهی شعر سراغم را میگیرد ؛
گاهـــــی ...
هوای تو !
فرقی نمیکند . . . .
هر دو
ختم میشوند به
دلتنگی من !!!

حــــــــوصله خواندن نــــدارم

حــــــــوصله نوشتن هــــم ندارم

این هـــــمه دلـــتنگی
...

...


دیــــگر نه با خـــواندن کـــم میشود , نه نـــــوشتن

دلــــم لـــــمس آغوشــــــت را میخواهد

فقط همـــــــین

ایـــ ـטּ اَنــــ ـבوه هـــ ـآ ؛

ایـــ ـטּ اَنــــ ـבوه هـــ ـآے لآکِــــ ـرבآر ؛

پـــ ـآ نَـــ ـבآرَنــــ ـב ،


بَــــ ـرآے رَفــ ـتَـــ ـטּ !

בَســـت نَـבآرَنــــ ـב ،

بَـــ ـرآے بَــرבآشـتـــ ـטּ اَز سَــر هـــ ـآ !

سَــــ ـر اَمّــــ ـا בآرَنــــ ـב ،

بَرآے בَر آوَردטּ اَز چِــشــــ م هـــ ـآ !!!

حَـتــّــے اَگَــــ ـر ســآعَــــت شِــنــے رآ بَــــ ـرگَـرבآنـــے ،

بَـــرگَــشـتـَـنـے בَر کــآر نــیــســـت !

تِـــکــــرآر בآنـــــ ه هـــ ـآیــے کـه مـیـریـزَنـــ ـב ،

اَکـنـــ ـون تــو رآ بـے هـیـچ مُـلآحِـظــــ ه اے ،

בَر בآلآن هـــ ـآے زَمـــ ـآن مَـحـــ ـو مـیـــکُــنــَـنــב !

خستگــی
همیـشه به کـــوه کنـدن نیستـــ
خستگــی
گـاهــی همــین آخریـن جرعــه هــای امیــد استــ
وقتــی لیــوان
تـا بــه لبتـــ مــی رسـد
از دستتـــ می افتــد
خـــورد و خاکشیــر می شــود
و تـــو مـــی نشینــی بر کفـــ آشپـزخــانه و
بغض هــزارساله ات را مــی شکنــی زار زار / ...

مَعشوقـــــــه اے پیــــدا کـَـــــــرده ام به نـــــام روزگـــ ــ ــ ـــــار !!!!

ایــن روزهـــــا سـَـخــــت مـَــرا درآغــــــوش خـــــویش

بــه بــ ـ ــازے گـــــرفته ا ـــــــــت !!!

من تمـــــام شــــــــعرهایم را


در وصــــــــف نیامدنت ســـــــــــــروده ام !


و اگر یــــــــــک روز ناگهـــــــــــان ناباورنه ســــــــر برسی

...

دســـــــــت خالی ,حیرت زده


از شاعر بودن استعفا خواهم داد!


نقــــــاش میشوم


تا ابدیت نقش پرواز را


بر میله های تمام قفس های دنیـــــــا


خواهـــــــم کشید.

ڪاشـــــ فقط بوבـے

وقتـے بغض مـےڪرבم!

بغلم مـےڪرבـے و مـےگفتـے...

ببینمـــــ چشمـــــاتو

منـــــو نگاه کـטּ...

اگه گریـ ـہ کنـے قهـــــر مـےڪنم میرمـــــا!!

بعضی ها را هرچقدر هـم که بــــخواهی،
" تــــــــــــــــــمام" نـــــــــــــــــــــمی شوند … !!!
هــــــــــمش به آغــــــــــوششان بــــــــــدهکار میمانی !
حضورشان "گــــــــــــــــرم" است ؛ سکوتشان خالی مــــــــــیکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صـــــــــــــــــــــدایشان را کــــــــــــــــــــم می آوری !
هر دم هر لحظه "کـــــــــــــــــم" مـــــــی آوریشان …
و اینجا مـــــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــم دارمـــــــــــــت ..